İhanetin üzerinden tam dokuz sene geçti.

Elbette hatırlayacağız, elbette hatırlatacağız.

Her sene 15 Temmuz olduğunda tüm dikkatimi belli bir kesim üzerine yoğunlaştırıyorum ve bu kesimdeki 15 Temmuz alerjisini açıkça görmek direncimi daha da artırıyor. 15 Temmuz darbesi, darbeler silsilesinden bir darbe olmasına rağmen onu diğerlerinden farklı kılan FETÖ yapılanması olmuştur.

Millet iradesinin gasp edilmesini cumhuriyet döneminde defalarca yaşadık.

27 Mayıs 1960 tarihinde de 12 Eylül 1980 tarihinde de yapılan millet iradesine el koymak maksatlıydı.

Özellikle söz konusu olan 15 Temmuz alçaklığı olduğunda ülke içindeki bir kesim sanki ilk kez darbe olmuş ve onu da FETÖ yapmış gibi davranmak istiyor. Bu kesim böylelikle önceki darbeleri aklama ya da unutturma telaşı içinde.

Evet, 15 Temmuz'un FETÖ ile mücadele boyutu vardır.

Evet, FETÖ bildiğimiz tüm terör yapılanmalarından çok daha sinsi ve tehlikeli bir terör örgütüdür.

Evet, FETÖ sadece TSK içerisine teneffüs etmiş bir yapı değil, devletin neredeyse tüm kurumlarının içerisine sızmış ihanet içerisinde olan bir gladyo örgütüdür.

Tüm bu farklılıklar, konunun FETÖ ile mücadele boyutuna dair son derece önemli tespitlerdir fakat tüm bunların da üzerinde Türkiye'nin darbe ve darbeciler ile hemhal olmuş bir geçmişi vardır ve işte tam bu nokta ısrarla birileri tarafından örtülmeye çalışılıyor.

Unutulan ve gerekli dersler çıkarılmayan darbeler tekrar eder.

27 Mayıs 1960 darbesinden, 15 Temmuz 2016 tarihindeki darbe girişimine kadar geçen süreçte bu ülkede sayısız darbe, post modern darbe ve muhtıralar yaşandı. Tamamının ucu dışarıda olan bu darbeler yoluyla, kendisine çizilen alanın dışına çıkan Türkiye, sürekli terbiye edildi ve tekrardan kendi oyun alanlarının içerisine hapsedildi.

Her başarıya ulaşmış darbe, kendisinden sonra gelen diğer darbenin kuluçka makinesi oldu. 27 Mayıs darbesinde üniforma giyen genç rütbedeki askerler 1971 tarihindeki muhtırayı vererek Demirel'i istifaya zorladılar, eski CHP senatörü Nihat Erim'i Başbakan yaptılar.