CHP'de Özgür Özel diye bir genel başkan yok; o emanetçi, iyice anlaşıldı.

Zaten kurultay sürecinde 'patronun kim olduğu', Kemal Kılıçdaroğlu'na yakın delegeleri milyonlar dağıtarak kimin satın aldığı yine CHP içinden isimlerin yaptığı ifşalarla ayan beyan görülmüştü.

'Değişimci' kanadın gazıyla masaya oturan ve Ekrem İmamoğlu ile anlaştıkları sır olmayan Özgür Özel'in koltuktaki günleri sınırlı...

Öncelik İstanbul seçimlerini atlatmak, sonrası belli.

Kazansa da, kazanmasa da...

Ekrem İmamoğlu, geçen sene "Yedili Masa"nın Cumhurbaşkanı adayı olmak için çok bastırmıştı ama olamadı.

Hayalini kurdukları hem belediye başkanlığı, hem cumhurbaşkanlığı yardımcılığı saçmalığı da 28 Mayıs seçimleri ile son buldu.

Buna rağmen Kemal Kılıçdaroğlu'nu koltuktan indirmek hiç kolay değildi... Hele hele Özgür Özel gibi bir figürün bunu başarması mümkün olmazdı.

Hakkını yemeyelim, 'paranın gücünü iyi bilen' Ekrem İmamoğlu, ne yaptı etti, delegeyi çevirmeyi de bildi!

Patron olarak, parti yönetimine, yetkili kurullara kendisine yakın isimleri getirdikten sonra, sıra adaylara geldi.

İmamoğlu, Özel ve Kılıçdaroğlu'nun adamları olarak üçe bölünen CHP'de nelerin döndüğü, partinin ağır toplarından Gürsel Tekin'in istifa açıklamasında da bir kere daha görüldü.

'Liyakat'i ağzından düşürmeyenlerin, parti içinde bile buna riayet etmediklerini kendi ağızlarından dinliyoruz aylardır.

Sadede gelelim.

TBMM'ye, tarihinde ilk defa 'oda kavgası' yüzünden polis görevlendirme utancı yaşatan CHP, yine bir ilk olarak, genel başkansız, milletten aldığı oyla kibir abidesine dönüşen bir belediye başkanına ilçe belediye başkan adayları tanıtımı yaptırttı!

Hem de İstanbul gibi en önemli şehirde.

"Kendileri bilir" der geçerim, CHP beni ilgilendirmez.

Ancak İstanbul beni ilgilendirir.

En başta bu şehirde yaşıyorum çünkü.

Her gün sokaklarında, caddelerindeyim bu şehrin...

Yapılmayan yolu, kilitlenen trafiği, tıkanan kanalizasyonu, kirlenen denizi, sökülen dikey bahçeleri, yanan otobüsleri, bitmeyen metroları beni çok ilgilendiriyor bu şehrin.

Milyonlarca İstanbullu gibi karda mahsur kaldığımda, en sorumlu kişi; İngiliz Büyükelçisi ile buluşmaya gidip, bir de üstüne "O görüşme karla mücadeleden daha önemsiz değildi" diyorsa, bu acı gerçek beni çok fazla ilgilendirir.

16 milyonluk nüfusuyla, turistini, kayıtsızını, günübirlik ziyaretçisini de eklediğimizde 20 milyondan fazla insanın yaşadığı, pek çok ülkeden daha büyük bir şehirden bahsediyoruz ve biz içerisinde yaşıyoruz.