Ortaklıklar niçin uzun sürmez

Ülkemizin en önemli sorunlarından birisi kurumsallaşamamak. Şirketlerin en önemli özelliği ortaklarının olmasıdır. "Şirk" kelimesi de zaten ortak anlamındadır. Şirket kelimesi ortaklık demektir. Ama nedense bizde ortaklıklar pek uzun sürmez... Neden Neden ortaklar bir süre sonra kusura bakmayın ama "kurtarınca kaçarım" duygusuyla birbirine "gözünün üstünde kaşın var" diyerek son noktayı koyup "ayrılıyorum arkadaş" der

Hiç mi ayrılan ve ayrıldıktan sonra her ikisi de yok olan ortakları ve ortaklıkları görmez

Niye nefsinin esiri olarak "ben çalışıyorum" diye söylenirken ortağının çalıştığını görmezden gelir, anlamış değilim. Sonra da ortaklığı bitirince sistem bitiyor. Mahvoluyorlar... Yazık değil mi emeğe Bu tamahkârlık niye

Çünkü ortaklığı bozmaya niyetlenen kimse veya her iki ortağın her ikisi de elde edilen başarının ortaklıktan sonra da böyle devam edeceğini zannetmektedir.

Bir başarı elde edilip bir ticari faaliyet sürüp giderken bu başarının bundan sonra tek başına kendisinin olmasını düşünmektedir. Oysa bu başarı ikisi var iken elde edilen bir başarıdır. Bir kişiyle devam ettirilmesi çok zordur. Aksine hesabını kitabını elbette ki iyi yaparak, ortağının kendine rende olmak istediği durumlara karşı onu reel anlamda ikaz edip uyararak ama ortaklığı bozmadan bu faaliyetini sürdürmek daha kolaydır. Yeter ki aradan nefsi, bencilliği ve ortağının o zamana kadar verdiği emeğe vefasızlığı unutmak olmasın.

Bu konuda batılı firmalarda ortaklıklar mümkün olduğunca kurumsal sürdürülmeye çalışılır. Aile şirketleri de olsa yine de kurumsallaşmaya gidilir ve yönetim kurumsal ve profesyonel ellerde yürütülür ama ortaklıklar bozulmaz... Onun içindir iki asırlık hatta üçüncü asra giren firmaları duyarız... Bizde ise birçok ortaklıklar beş on yılda son bulmakta çoğu çeyrek asra ulaşmamaktadır...

Akif İnan İzgördü

ŞİİR

Nerede kaldı

Modern çağın en büyük putu, çıkar putu...

Kazdı komşunun kuyusunu.

Mal sevgisi kalpleri doldurdu...

Komşunun çığlıklarını duymaz oldu...

Sanayi Kapitalizmi yaşattı, kültür şoku...

Komşuluk sessizce çekiliverdi hayatımızdan...

Kalabalıklar içinde yalnız, yabancı bireyci insan.

Beton yığınları soğuk...

Nerede kaldı komşuluk

Gelenekteki mahalle...

Büyük bir aile...

Şimdi komşuluk hukuku bitti...

Mahallenin sıcaklığı, dostluğu gitti.

Komşularda çıkar kavga çocuktan, tavuktan.

Akrabalık bağları kopar mirastan.

Atalarımız "ev alma, komşu al" demiş.