Veda, bazen de insan yüreğindeki umutlu bekleyişin başlangıcıdır. Güneş asma yaprakları üzerinde oynadığı zaman yeni bir güne başladığını sanır insan. Ancak bu yeni gün sayısız hoşça kala yaklaştıran bir basamaktı sadece.

Her vedaya şahit olmuş yılların abdest ibriği bu kez abdest için değil de yine bir veda için dolduğunu anlamış, içindeki suyu boşaltabilmek için yan yatmıştı sanki. Hiç dolmasa ne olurdu ki bu abdest ibriği. Her zaman etrafta dolaşan evin yeni üyesi Karabaş da ortalıkta görünmeyince veda saatinin geldiği anlaşılmıştı. Hoş geldiniz ile akan mutluluk gözyaşı hoşça kal ile son bulan veda gözyaşına dönüşmüştü şimdi...

Kucak dolusu sarılmaları yanımıza alamıyorduk elbet, alabildiğimiz kucak dolusu yüklerdi. Anı kalsın diye çekilen fotoğrafların gerçekten de anı kaldığını görmek yüreğini burkuyordu insanın. Çok şey anlatıyordu donup kalan fotoğraflar. Zaman, anda duramadığı için fotoğraflara sığdırmaya çalışıyorduk hep. Ama aslında asıl an şu andan ibaretti. "Depolama alanı doldu" uyarısı veren telefonda dolan, fotoğraflar değil taşan sevgi ve birliktelikti...

Sessizce izleyen dedem ve "özlerim özlerim" sözleriyle kendince bir veda türküsü oluşturup kıpırdayan dudaklarıyla mırıldanan nenemi geride bırakarak veda ediyorduk peygamberler diyarı Urfa'ya. Veda ediyorduk asma yapraklarına gelen misafirin dikkatini ilk çeken şey olan incir ağacına, kızıl toprağa; dik durmaya çalışan çiçeklere, iyi-kötü binlerce sohbete ev sahipliği yapmış sedire, duvarda asılı doğum günü süslerine ve çevrenin güzelliklerine...

Rabia Betül

ŞİİR

Ecdat destanı

Bu okuduğun şiir ecdadının destanı

Üç kıtaya hükmeden ceddini iyi tanı

Mağrip maşrık arası kıtalarda izim var

Mazlumlara zulmeden zalimlere sözüm var

Bütün dünya bir yiğit olarak tanır beni

Neslim ölümsüz şehit olarak tanır beni

Dün ben vardım bugün ben yarın ben olacağım

Yurdun bekası için yarın ben olacağım

Sancak benden düşmüştü yine benden kalkacak

Cihanın umuduyum düşman benden korkacak

Beni soran olursa Müslüman Türk dersiniz

Peygamber müjdesini almış bir ırk dersiniz

Küçük bir beylik iken daim umut saçmışım

Büyüyüp çağ kapatmış yeni bir çağ açmışım