Jeolojik oluşum itibarıylayeryüzü, yüzeyden merkeze ve en derinliklerine kadar muhtelif katmanlardan meydana gelmiştir. Her katman zamanla bünyesindeki fizikî ve kimyevî süreçlerle doğal yapıları gereği, jeolojik değişimlere uğramış ve hâlen de değişimlerini sürdürmektedir.

Mevcut hâliyle toprak, insanlığın anasıdır... Doğan her canlının yavrusu ona düşer, orada ayağa kalkar... Bitkiler karda kışta, boranda onda saklanır... Ve mevsimden mevsime dikilen kimi bitkilerle ömür boyu yaşayan bitkiler orada canlanıp çimlenir, fidan olur boy atar...

Ya o kısım kısım olan içimizdeki insanlardan söz etmeye gelince Nasıl oluyor da akıl, vicdan ve şuur bağlamlarında yaratılmışların en mükemmeli, en değerlisi olan insan yavrusundan ileride, hırsız, haydut, eşkıya, hilebaz, fitne fesatçı; hain, anarşist, terörist, katil; ana baba, konu komşu ve çevresine, namusa, mala saldıran, uyuşturucu, madde bağımlısı ve alkol müptelası olan aile ve toplumun baş belası kişi veya kişiler çıkabiliyor

Kabile hayatı yaşayan toplumlarda bile dikkate şayan imrenilecek insani ve erdemli hususlar yaşandığına göre ne oluyor da medeniyet denen gelişmişlik çağında, her türlü melaneti fütursuzca işleyen tıyneti bozuk, baş belası, suç makinesi insanlar türeyebiliyor

Sıkıntı büyük ve vahimdir. İşte her bir damarından her canlıya analar gibi hayat veren toprak ve her türlü kötülüğü yapabilen tıynetteki insan kısımları arasında acınası farkın acizane bir tasviri budur maalesef...

Hasılıkelam mevcut menfurları adil bir şekilde eğitip ıslah etmeye uğraşırken gelecek nesilleri de çalışkan, dürüst, cesur, vatan ve milletini seven bir nesil oluşturmayı temel alan bir eğitim sistemiyle yetiştirilmesi en halis dileğimdir.

İrfan Özkaya

ŞİİR

Vicdansız

Neden yoksun bilmiyorum hâlâ

Git dedim bitti git.

Neden diyemedim

Deniz gözlerinde tayfunla vardı

Beni batırmak için gömdüklerinin

Yanına

Oysa sen

Denizim limanımtek sığınağımdın...

Kayboluş kaçınamazdı tayfununda,

Çaresiz

Götüreceği çöle,

Mecnuna yâran olmaya,

O Leyla'sını ben seni aramaya

Çaresizliğe,

Yokluğunda var olma savaşına

Umutla.

Sen yoksun, Leyla da biz

Çölde cenaze,

Ölmek kurtuluş belki

Yokluklar zamanında

Ölmemek cehennem dünyada sensiz

Kalbim kırık, ruhum divane,

Aklım çekip gitmiş,