Toplumumuzda yanlış bir algı oluşmuş. Ne kadar sosyal medyada var iseniz o kadar görünürsünüz(!) Görünmek, fark edilmek için veya bir işle meşgul iseniz onu paylaşmanız bekleniyor. Eğer paylaşmıyorsanız bunun aksi düşünülüyor. Gezmiyor, bir şey okumuyor, herhangi bir işle iştigal etmiyorsunuzdur... İnsanlara bunu servis etmediğiniz için size bir etiket, bir konum belirleyemiyorlar(!) Hâlbuki tam tersi değil midir Meşgul olan insan bunu paylaşmaya vakit bulamaz.

Paylaşmak ona göre görünür olmak değildir. O aksine yaptığı işin, erbabı tarafından fark edilmesini ister. Yakasında etiketle dolaşmaz. İnsanların ona konumu itibarıylaayrıcalıklı davranmasını istemez. Bunlar kulağa garip gelebilir. Çünkü günümüzde çarklar tam tersine işliyor. Hangi meslek, hangi hobi ile meşgulseniz en iyisi(!) olduğunuzu kanıtlamak için kendinizi sosyal medya kanallarında ispatlamanız bekleniyor. Aksi takdirde yaptığınız işin mahiyetine bakılmıyor bile... Bu sefer ehliyetsiz insanlar piyasada kol geziyor. Çakma sağlıkçılar, bol keseden zayıflama tavsiyeleri veriyor. Çok bilgili(!) anneler, diğer annelere güya tavsiye adı altında her saniye nereye gidip neler yaptığını paylaşıyor. Böylece toplumda niteliksiz ama "etiketli" tipler türüyor...

Yazar isen paylaş, doktor isen tavsiye ver, aşçı isen yemekleri paylaş. Zorunlusun kardeşim. Yoksa seni bu piyasada görmeyiz sana doktor demeyiz, yazar demeyiz vs. vs... Haaa bir de işin içyüzü var. Eğer sosyal medyada görünür değilseniz çoğu yayınevi dosyanızı bile okumaz. Ama eğer bir fenomen iseniz bütün yayınevlerinden kitap çıkarabilirsiniz. Çünkü "etiketlisiniz." Siz bunu hak ettiniz(!) Tabii geceleri uykusuz binbir emekle yazılan romanlar, denemeler editörlerin maillerinde birikedursun...

Belki bir gün sen de "etiketli" olursan maile bile gerek yok dostum, direk köprüden geçiş:) Eskiden "her yerde bir dayın olacak" denirdi. Yüksek makamda bir tanıdığın varsa sevinilirdi. Şimdi ona da gerek yok, fenomen ol yeter, sana bütün kapılar açılır... Emekçi emekleye dursun, "etiketli" business class uçmaya devam... İyi uykular efendim...

Âmine Kübra Salar

ŞİİR

Ağlama sakın

Odada asılan resmime bakıp

Sevgilim üzülüp ağlama sakın,

Elinden mendili yere bırakıp

Hıçkıra hıçkıra ağlama sakın.

Ne yapalım canım kader ayırdı,

Eninde sonunda bu olacaktı,

Kavuşmak tezkere almaya kaldı,

Kavuşuruz bir gün ağlama sakın.

Seninle baş başa sohbet ederdik,

Bütün gezmelere birlik giderdik,

Mutluluktan sevinirdik gülerdik,

Yine güleceğiz ağlama sakın.

Seni bir an bile unutmadım ki,

İsmini dilimden bırakmadım ki

Senden ayrılalı hiç gülmedim ki