Kök, dirençtir. Sorgulama gücüdür. Hafıza ve tarih bilincidir. Nesilden nesile aktarılan bir karakter genetiğidir. Köksüz insan kolay yönlendirilir. Tüketmeye daha açıktır. Sadakat, aidiyet, direnç gibi "geleneksel refleksleri" zayıftır. Kültür taşımaz, "trend" kovalar.

Toplumların köksüzleştirilmesi, yani kimlik, kültür, gelenek, aidiyet bağlarının çözülmesi, aslında modern çağın en tehlikeli "sessiz devrimlerinden" biridir.

Bu süreç öyle tankla tüfekle değil medya, eğitim, teknoloji, ekonomi ve "özgürlük" söylemleriyle yürütülür.

Bu noktada İtalyan düşünür A. Gramsci'nin "Kültürel Hegemonya" kavramı önemlidir. Gramsci'ye göre egemen sınıflar sadece ekonomik değil kültürel alanlarda da hâkimiyet kurarak toplumu dönüştürür. Medya, eğitim, popüler kültür gibi araçlarla insanlar, gönüllü olarak bu hegemonik değerleri içselleştirirler.

Bugün yaşadığımız süreç tam olarak budur: "Kültürel olarak kuşatılarak teslim alınıyoruz."

Bu bağlamda, toplumları köksüzleştirme projesi küresel gücü elinde bulunduran sermaye ağı tarafından sistemli olarak üretilir. Ulus-ötesi şirketlerin, medya devlerinin, finans gruplarının ve ideolojik vakıfların oluşturduğu bir güç blokundan bahsetmek mümkün. Fakat bundan bahsetmeden önce projenin faaliyet alanlarını incelemekte fayda var.

Kültürel köksüzleştirme projesi ile • Aile kavramı yeniden tanımlanıyor. • Cinsiyet rolleri fulü hâle getiriliyor. • Dinîsemboller alay konusu yapılıyor. • Tarihî şahsiyetler itibarsızlaştırılıyor.• Dil, enformasyon bombardımanında yozlaştırılıyor. Modernlik kültürel emperyalizmin vitrini. Aile, din, gelenek, millet, ahlak gibi bağları zayıflatıp bireyci, haz odaklı, anlık tatminle yönetilen bir kitle oluşturmayı hedeflemektedirler.

Özetle bugün sahip olduğumuz "kök"ler yalnızca geçmişin mirası değil; geleceğin direnci, öz güveni ve bağımsızlığıdır. Kültürel köksüzlük; hafızasızlıkla, yönsüzlükle ve nihayetinde boyun eğişle sonuçlanır. Bu nedenle mesele bir tarih meselesi değil, bir varoluş meselesidir.

Sosyolog-Kübra Tıbıkoğlu Bahadır

ŞİİR

Serpilen yıldızlar ağlar

Serpilen yıldızlar her gece ağlar.

Sormazsın acaba bir nice ağlar.

Bilinmez âlemde gizlice ağlar.

Serpilen yıldızlar her gece ağlar.

Hesabı vermeyen nefsine ağlar.

Âşığın, ermişin, sesine ağlar.

Umudun, şafağın, ye'sine ağlar.

Serpilen yıldızlar her gece ağlar.

Kuruyan dereler, topraklar ağlar.

Hazanda dökülen yapraklar ağlar.

Ustalar, kalfalar, çıraklar ağlar.

Serpilen yıldızlar her gece ağlar.

Yazarın elinde kalemler ağlar.

Erenler gönlünde âlemler ağlar.

Umudu yitirmiş âdemler ağlar.

Serpilen yıldızlar her gece ağlar.

Çıldıran dünyada akıllar ağlar.