Sevgide sınır yok ki...

Sevgi; gönlümüzün derinliklerinden çıkıp geliveren en güzel duygulardan birisidir. Sevgi kelimesi bile insana yürekten coşku, haykırış ve huzur veriyor. Bize yaratılışımız ile birlikte sevgi hisleri ne kadar da bol ve cömertçe bahşedilmiş. Bu sevgilerden birkaçını çok kısa olarak ele alalım.

Allah sevgisi; bizleri yoktan var eden yaratıcımızı gönülden seviyor ve şükrediyoruz

Vatan sevgisi; atalarımız birçok fedakârlıklara ve zorluklara katlanarak bu toprakları ve bağımsızlığımızı kazanmışlar. Bizlerin bu günlere gelmesine vesile olan ecdadımızı minnetle anıyor şükranlarımızı ve sevgimizi sunuyoruz

Bayrak sevgisi; büyük zorluklar içinde olmalarına rağmen bağımsızlığın sembolü olan Türk Bayrağımızı sembolleştiren atalarımızı seviyor, bağımsızlığın rengi olan kırmızı-beyaz'ın anlamını biliyoruz

Anne-baba sevgisi; hayata gözlerimizi açtığımızdan itibaren ilk karşılaştığımız anne-babamız. Onların sevgisi, merhameti bizleri bu günlere getirdi. Onları ihmal etmeyelim, üzmeyelim. Sık sık ziyaret edip hâl ve hatırlarını soralım. Bu devran şaşmaz sırayı takip ediyor. Çocuk-baba-dede; çocuk-anne-nine ömür olduktan sonra hayat böyle geçiyor. Bu sıralamanın neresinde olursak olalım onlara üzerimize düşen görevleri en iyisini yapma gayreti içinde olalım.

Millîbayramlarımızda büyüklerimizi ziyaret edelim. 9 gün tatil gözüyle bakıp ticari gaye gütmeyelim. Otel ortamlarında pek de alışık olmadığımız şatafatlı ortamlarda geçici ve içi boş sevgi yerine gerçeğimize dönelim. Anne-babamızı ve yakın dostlarımızı da ziyaret edelim. Bunun manevi huzurunu tadalım. Ekonomi canlanacak diye manevi sevgilerimizden mahrum kalmayalım.

Aile bağları üzerinde Avrupa iyice çıkmaza girdi. Yaşlı nüfus çoğalmakta ve yalnızlık içinde tek başlarına boş odalarda ömür tüketiyorlar. Aile kavramının önemini ve değerini bilelim. Birlik beraberlik ve dayanışma içinde olalım.

Nurettin Bozan-Eskişehir

ŞİİR

Beyhude

Sinem yedi, yedi yerinden gurbetin

Sılaya varmadan tükendi takatim

Mühürsüz ferman gibiyim yok kadim

Beyhude çağırır tellal yâr, yâr beni

Suyu sıkılmış buluta benzer ruhum

Çöller rotamdır, serapsız hayal kuyum

Salsam da kovamı çıkmaz bir yudum

Bitkisiz dağlar, çöllerdir benim yurdum

Fırtına, hislerime siper almış mevziinden

Girdabında gönlüm alabora oldu derinden

İkimiz kaldık ruhum ve bedenim yeniden

Sarıl sımsıkı derin derin örtsün kemiğinden

Rüzgâr soğuk eser ruhumun limanına