Necip Fazıl üstadın Sakarya şiirini hatırlamayanınız yoktur O mükemmel mısraların hitamındaki sondan ikinci beytine şöyle kendi âcizane dünyamızda, mutasavvıf bir ruh ile nazar eylemeye ne dersiniz

Önce iki mısraı hatırlayalım"Bana kefendir yatak, sana tabuttur havuzSen kıvrıl ben gideyim son Peygamber kılavuz"diyordu şair. Var mı bu iki satırda anlamadığımız kelime Demek ki kelimeler Türkçe Anlam nasıl peki Anlam:

Sana bir buğday tarlası bağışladım, ne taraftan biçersen biç denilecek kadar engin

Bana kefendir yatak! bir kasem cümlesidir Yani yemindir, ölene kadar yatağa yatmayacağına dair söz vermektir Ey Anadolu'nun inançlı insanı, ben ölene kadar yatmayacağım Sana da havuz tabut olsun Havuza girersen öldün say kendini

Niye

Burada da havuz beşerî bir sistemi işaret ediyor... Kul yapısını anlatıyor Bütün beşerî sistemleri özetleyebilirsiniz burada Nitekim hece sayısı olarak kıyasladığınızda havuz yerine deniz de diyebilirdi Demiyor Çünkü deniz ilahi olandır Yani beşerî sistemlere dâhil olursan, o sistemler sana tabuttur Beşerî sistemlere kendini ram edersen bil ki sen de ruhen öldün demektir Basit iki kelimeden derinlemesine mana

Peki ne olmalı

Sen kıvrıl ben gideyim Irmağın denize doğru akması kıvrıla kıvrıla olmaktadır. İnsanın akması da inişli yokuşlu gitmektir

Gidelim ama nasıl Öyle başıboş bir gidiş mi Rastgele bir gidiş mi Hayır! Asla! Son Peygamber kılavuz Önünde o var Onun gösterdiği istikamet var Bütün beşerî sistemler havuz gibiyse ilahi sistemler deniz gibidir Ak öyleyse denize doğru kıvrıla kıvrıla

Sabah abdestinle, akşam yatsıya kadar ibadet ve taat ile Hayatı hiç ölmeyecekmiş gibi dünyaya yaşarken, yarın ölecekmiş gibi de ahirete hazır hâlde yaşayabilmek İnşallah öyleyizdir

Öyle olanlara ne mutlu Ondan sonrası mı Yol onun, varlık onun, gerisi hep angarya...

Yani bu yoldan bu varlıktan başka hiçbir şey önemli değil Onun için yüzüstü sürünmeye değmez Ayağa kalk! Yürümek için ayağa kalk Sakarya Girme havuza, dal denize Havuz beşerî, deniz ilahidir Dal denize

Yusuf Yüksel-Em. Öğretmen

ŞİİR

O gündü

Unutmam, o gündü miladım benim,

Donuktu bakışların, soğuktu tenin

Yağmur mevsimiydi, kışa çok yakın,

Mevsimler habercisiydi bu ayrılığın...

O gündü, yangınlar çıkmıştı ormanlarımda

Kül olup savrulmuştu bir şeyler sol yanımda...

O gündü, tüm dünyam değişmiş, hayatım evrilmişti,

Gönlümün kalesinde sütunlar devrilmişti

O gündü, yazlarımı alıp uzaklaşmıştın,

Yüreğimden taşıp gözüme ulaşmıştın,

O gündü, ellerimden kayıp yitti ellerin,