Günümüzde gençlerin hâllerinden fazlasıyla şikâyet edilir. Popüler kültürde Z kuşağı diye zikredilen gençlerin ahlaksızlık, saygısızlık, tembellik ve sabırsızlık gibi kötü huylara sahip oldukları söylenir. Kısaca yeni neslin insani açıdan kötülüğünden bahsedilir. Esasında "gençlerin problemleri" diye bir mevzu vardır. Yani gençlerin şöyle problemleri var, böyle problemleri var. O yüzden bu vaziyetteler gibi şeyler anlatılır. Şöyle ki:

Miladi 21. asrın gençlerinin iyi bir dünyaya doğmadıkları güneş gibi meydanda. Böyle bir dünyaya doğan gençlerin en büyük dezavantajı başta ebeveynleri olmak üzere etraflarındaki büyüklerinin onlara nasihat verme ve iyi emsal teşkil etme noktasındaki zayıflıkları. Gençlere neyin doğru neyin yanlış olduğunu, insanın niçin var olduğunu anlatan rehber eksikliği, gençlerin en büyük problemidir. Bu kıymetli bilgileri büyükleri bilmez ise gençler nasıl bilsin!Böyle bir vasatta gençler, eğriyi doğruyu, niye var olduklarını bilemiyorlar. Çok azı bunu kendi hususi gayretleriyle keşfedebiliyor. Hâl böyle iken gençler hem rehbersiz hem de Allahü teâlâyı istemeyen bir nefisle baş başa kalıyorlar. Onlar da tabiî olarak nefislerini tatmin etmek için vakitlerini her çeşit oyun ve eğlenceyle geçiriyorlar. Tamamen madde odaklı olan bu hayat gençlerin mana dünyasını boşlukta bırakıyor. Bu sebeple de kendi içlerinde veya dışlarında tahakkuk eden hadiseleri anlamlandıramıyorlar. Bu bilinmezlik de psikolojik problemlere yol açıyor.

Eğer gençler gerçekten niye var olduklarını anlayıp tüm işlerini de bu maksada uygun olarak yaparlarsa o vakit kalpleri rahatlar ve psikolojik bozukluklarını bertaraf ederek nefislerinin kötü ve basit arzularını terk ederler. Kıymetli gençlik vakitlerini dünya ve ahirete faydalı işlerle geçirirler. Böyle olunca da onları hem içinde bulundukları cemiyet hem de Allahü teâlâ sever.

Özcan Emir

ŞİİR

Yalnızlığım

Hele bir yalnızlığa düşerse yolun,

Önce bir tuhaf gelir anlamsız hayat...

Ölmeden ölünmez ne var ki heyhat!

Kırılır kanadın kırılır kolun...

Duvar olur çıkar karşına tek tek,

Adına insan denen varlıklar,

Evet konuşurlar elbet duyarlar,

Hâlden anlamazlar bilmezler bir tek...

Yalnızlık seninle arkadaş olur,

Sen susarsın söyler, söylerin susar

Bir sen varsın bir de sessizliğin var

Yanına katılan bir yoldaş olur.

Bir kahve söylersin bolca köpüklü

Bakarsın ufuklar sınırsız sonsuz

Seyretmek sefadır dertsiz sorunsuz

İçersin bir yudum kederle yüklü...

Sonra dersin şairin dediği gibi

Pervam yok verdiğin hiçbir elemden

Rabbim gün eksilmesin tek penceremden

Yazarım ömrümü romancı gibi...