Niye tüm masallar çocuklara yazılıyor Yetişkinlerin de bazen masallara ihtiyacı olamaz mı Çocukların da daha gerçekçi masallara... Her masalda neden prenses illa bir prens tarafından kurtarılıyor Ya o prens gelmezse Kral prenses için asker göndermezse, halk seferber olmazsa Cesaret kırıntıları gerçeklerle harmanlansın biraz da...

Sevgi dolu bir kalp de cesur olabilir. Çok uzak diyarlarda, masmavi gökyüzünün altında bir krallık varmış. Bu krallığın prensesi hiç günışığı görememiş, yıllar boyunca ona anlatılan masalları dinlemiş, hayaller kurmuş, şarkılar söylemiş, oyunlar oynamış ve nice kitaplar okumuş. Ona söyleneni yapmak için yıllar boyunca oyalanmış. Bir denizaltında yaşayan bu prenses, prensin onu gelip kurtarmasını beklemiş. Envaiçeşit balıkla konuşmuş, nerede benim prensim Sonunda anlamış ne prens gelecek onu kurtarmaya ne de ailesi...

Gözyaşlarına boğulmuş, o kadar çok ağlamış ki deniz taşmış, kalbinin kıyısına çarpmış. Düşünmüş bizim prenses, masallar mıydı ona aşka inandıran yoksa kurduğu hayaller mi Kurtulmak için bir ömür prensini bekleyen prenseslerin sonsuza kadar mutlu olduğu hikâyeleri okumuştu bunca zaman. Hâlbuki ne kadar da sahteydi bütün bunlar. Bir ömür, onu kurtaracak bir prensi beklemek de neydi Aşk vardı elbet, fakat bu aşk ne diye onu bir ömür bekleten, yaşlara boğan prense ait olsundu ki

Rapunzel gibi değildi, prensi bekleyene kadar saçlarını keser kendine merdiven olurdu, ne de olsa o saçlara prens tırmanmıştı, sağlamdı saçları demek. Sindirella değildi, haksızlığa uğradığı yerde öylece kalamazdı, zaten kötü davranıyorlar en azından duygularını söylerdi. Ayrıca ayağından tanımak nedir ya Âşık olduğu kişinin gözlerinden anlamaz mıydı insan Pamuk Prenses değildi, geleceğini kumara yatıramazdı. O bir prensesti, prens olsa da olmasa da. Yeryüzüne ayak bastığında ne yapacağını bilmiyordu belki, evet. Peki ömrünün sonuna kadar burada ne yapacaktı Bir karar vermesi gerekliydi prensesin.

Betül Kaykun

ŞİİR

Uyan gözlerim uyan

Sürgünde gün batarken, uyan gözlerim uyan

Kayıkçı gün sayarken, uyan gözlerim uyan

Dalgalar son bulurken, dostların saf dururken

Yüzüne ay vururken, uyan gözlerim uyan

Martılar hu çekerken, gözlerin yaş dökerken

Gönüller ah ederken, uyan gözlerim uyan

Kayıkçı ses duymazsan, Hak sözüne uymazsan

Bir mürşide varmazsan, uyan gözlerim uyan

Deryalar durulmuyor, umutsuz olunmuyor.

Kayıkçı bulunmuyor, uyan gözlerim uyan.

Maziye daldığımda, nefessiz kaldığımda.

Yanına vardığımda, uyan gözlerim uyan.

Limanda gün sayarken, aşkını var sanarken

Sözüne hep kanarken, uyan özlerim uyan.

Birden açılır perde, kendin bulursun yerde.

Yiğitlik kalmaz serde, uyan gözlerim uyan.

El etek çekilirken, gözden yaş dökülürken

Can tende sökülürken, uyan gözlerim uyan.

Kayıkçı gidiyorsun, nereye bilmiyorsun.

Nedamet duymuyorsun, uyan gözlerim uyan.