Bizi biz yapan nedir, hiç düşündük mü Kısa bir süre içinde bu denli değişimin nasıl gerçekleştiğini sorguladık mı

İnsan, düşünebilen ve sorgulayabilen en kıymetli canlıdır. Olağanüstü donanımlara sahip, eşsiz bir yaratılışı vardır ve henüz keşfedilmemiş birçok üstün özelliğe sahiptir. Peki, böylesine güzel vasıflarımız varken, insan neden bugün sorgulamayan, üretemeyen, hayalleri olmayan, günübirlik yaşayan, yarınlara aldırış etmeyen bir gaflet içinde

Üzerinde düşündük, sorguladık ve gördük ki, biz şekillendiriliyoruz. Peki, nasıl Masum görünen kitaplar, romanlar, hikâyeler, fıkralar, filmler, sinemalar, tiyatrolar, şiirler ve şarkılarla, âdeta bir morfin gibi damarlarımıza sinsi bir şekilde akıtılarak, ufak damlalarla bizi şekillendiriyorlar. Ancak bu sadece başlangıç. Aynı zamanda masum görünen gıdalarla kalbimizi katılaştırıyorlar. "Haram yiyenin kırk gün duası kabul olmaz" denir ya, işte bizi haramlarla ve faizlerle âdeta yoğuruyorlar. Artık "ay ayıp" dediklerimiz, "ne olmuş ki, ne var ki bunda" denmeye başlandı. Değerlerimiz, kültürümüz ve inançlarımız özümüzden alınmaya, çalınmaya başladı. Vicdanımızın yönü bile değiştirildi. Öyle ki; hayvana, bitkiye ve böceğe üzülen, hatta ağlayan bir yürek, öldürülen kadınlara, yaşlılara ve çocuklara aldırmaz oldu. Boykot yapma gereği bile duyulmuyor...

Bir gün alışverişte, kapalı bir bayan kardeşimiz bir çikolata alıyordu. Muhtemelen bilgisi yoktur diye kendisine, "Kardeşim, o boykot malı, belki almak istemezsiniz" dedim. Bana ters ters baktı hiçbir şey demedi ama yine de o ürünü aldı...

Bir düşünelim kardeşlerim, bu durum garip değil mi Eğer bizim veya sizin yakınlarınız bu durumda olsaydı, yine böyle mi davranırdık Bu soruyu kendimize sormamız gerekir. Bu hâllerimiz, normal insanlık değerlerine bile ters düşerken, İslamiyet adına şekillenmek nerede kaldı..

Sevda Yerinde

ŞİİR

Bir avuç sevgi

Oysa küçücüktü bedenim,

Sığdıramadınız koskoca hanlara...

Çiçek açacaktım, ama

Siz karanlığı sevdiniz,

Bana güneşi çok gördünüz.

Bir avuç sevgiydim,

Taşamadım koca odalara.

Bir çocuğun nefesiydim,

Boğdunuz taş duvarlara

Ruhum kanatlıydı,

Dünya ise zincirlerle dolu.

Ben kanatlarımı gökyüzüne sığdırdım,

Siz beni toprağa kapattınız...

Melike Bekler-Mersin

ESKİMEZ KELİMELER