Bazen çok bunaldığımız zamanlarda her şeyi oluruna bırakıp sonu nereye varacaksa varsın inceldiği yerden kopsun deyip yaşamaktan, hayattan her şeyden vazgeçtiğimiz günler olduğu gibi bazen de hayattan hiçbir zaman ümidikesmeyip hayatın yine de çok güzel taraftarı olduğunu düşünerek mutluluktan çok ümit içinde hayata tutunmaya çalışıyoruz.

En büyük felaket hayattan ümidi kesip kendini kapıp koyuvermektir. Bunun aksi ise her şeye rağmen yine de yaşamak için hayata bağlanmak ve ümidimizi hiçbir zaman kaybetmemektir. İnsan sosyal bir varlıktır. Sadece kendine odaklanan insan mutlu olamaz. Çünkü mutluluk tek kişilik bir tiyatro veya oyun değildir. Hayatı güzelleştiren şey başkalarının derdine ortak olmak başka birinin yüzünü de güldürmektir. Bildiğimiz gibi dertler paylaşıldıkça azalır, sevinçler paylaşıldıkça çoğalır. Ne diyor Tolstoy: Bir insan acı duyuyorsa canlıdır, başkasının acısını duyuyorsa insandır. Herkesin bir derdi vardır, dünyada dertsiz insan yoktur, olamaz zaten.

Bazen kendimizin derdinin çok büyük olduğunu düşündüğümüzde birisinin derdini dinleyince bir bakıyorsunuz onun derdi daha büyükmüş. Demek ki bütün mesele dertlerle beraber yaşamak ve dertlerimizle başa çıkmaya çalışmaktır.

Hayata tutunabilmemizin tek yolu öyle kendimizi kapıp koyuvermek değil, bizi hayata bağlayacak bir iş, bir meşgale bulmak kendimize bir hedef koymaktır. Yani eğer kendinizi aşan kendinizi meşgul edecek bir hedefiniz olmazsa ve de özellikle kabuğunuza çekilip kendinizi dinlerseniz mutluluğa ulaşamazsınız. Bütün doktorlar özellikle yaşlılara kendinizi fazla dinlemeyin demiyor mu Bir kimse gerek mecburiyetten gerek geçici olarak meşgalesi olmazsa bile kendine bir meşgale bulabilmelidir.

Aslan Torun-Artvin

ŞİİR

Ölçü, miyar, ayar...

Sevgi başka, düşman başka; alamet,

Müslümansın, dünya-ahret; selamet,

Ölçü budur, miyar budur; ayar bu,

Makam için, mevki için; ne gayret...

Muhabbeti, Müslümana sakla sen;

Kalbe inan, çok güvenme akla sen;

Ölçü budur, miyar budur; ayar bu

Madde için, sakın atma takla sen!..

Öğüt al da düz yolda da şaşırma;

Hedef: Naim, vites asla düşürme;

Ölçü budur, miyar budur; ayar bu

Sabır… Sabır…, öfkelenip taşırma!..