Üstünlük ne zaman belli olur Zengin olunca fakirden üstün olur mu insan Ya da ne zaman üstün olursun ne olunca, neyi başarınca üstün olursun Son nefeste imanlı gitmekle! İşte o zaman üstünlüğün belli oluyor. Şimdi bazıları "paran varsa üstünsün" falan diyebilir fakat ölüm anında ve ölümden sonra yaşanacakları bilenler bu yazılanın ne kadar önemli olduğunu anlarlar. Öğrenmek için Hakikat Kitabevi'nin Kıyamet ve Ahiret kitabının ilk 50 sayfasını okumak lazım...

Niye imanla gitmek üstünlüğü belirleyen bir faktör peki Çünkü öldükten sonra paran ile malın ve mevkiinden sormuyorsun, orda sana "imanlı mısın değil misin Namazını kıldın mı kılmadım mı" bunlar sorulacak. Şimdi zaten eğer imanla geldiysen oraya inşallah her türlü cennete gidiyorsun. İmansızsan kesin olarak doğru cehenneme ve orada sonsuza kadar! Öyle ki insan aklı, yaratılış itibarıylasonsuzluğu anlayamazmış. Şimdi koy kefeye, cennete giren kişi mi daha üstün, yoksa sonsuz cehenneme giren kişi mi Hâl itibarıylacennete giren kişi daha üstün. Ne var ki Kelime-i şehadet getiririz imanla gideriz denebilir. Ama yine Kıyamet ve Ahiret kitabında şeytanın ölüm anındaki hileleri, aldatmacaları yazılıyor. Bunlar öyle fena ve gerçekçi ki insanın o hâlde onları atlatması çok zor. Zaten ölüm anında kafada bir şey kalmıyor sadece kalpteki sevgiler kalıyor. Adam araba sevdalısıdır ölürken 'arabama iyi bakın arabayı çarpmayın' derken nefesini verir maazallah. O yüzden bu iman nimetini kalıcı hâle getirmek için kalbimizin, tam merkezine yerleştirmeliyiz davranışlarımızı dinin emirlerini gözeterek yapmalıyız. Bunun için de Hakikat Kitabevi'nin neşrettiği on dörtlü kitap setini okumalıyız ki öğrenelim. Öğrenmeden öğretilmez.

Ahmed Faruk Topuz-Ankara

ŞİİR

Sihirli değnek elimde olsa

Sihirli bir değneğim olsa, parlayan saf bir ışıkla,

Dokunsam göğe, duman silinse bir çırpıda.

Fabrika değil çiçek koksa rüzgârın nefesi,

Güllerle uyanır sabah Isparta'nın nefesi.

Sokaklarda çöp değil umut dolsa her köşe,

Geri dönüşüm ile sevgi dönse memlekete.

Arılar vızıldasa yeniden lavanta tarlasında,

Kir değil hayat aksa Eğirdir kıyısında.

Bisikletler süzülse sessizce yeşil yollarda,

Çocuk kahkahası karışsa doğanın şarkısına.

Arıtılmış suyla beslense her bir ağaç,

Değneğim dokunsa, silinse her kirli amaç.