Yalnızlık Allah'a mahsustur deriz. Gerçekten de insan yalnızlığa göre değildir. Bir başkasıyla tamamlanmak ister. Sevmek, sevilmek, birileriyle hemhâl olmak ister. Dinlemek, dinlenmek, anlamak ister, en çok da anlaşılmak ister.İnsan duygularını hiç çekinmeden paylaşmak ister. Ne paylaşılmayan üzüntü üzüntüdür ne de anlatılmayan sevinç sevinçtir. Yola yoldaş, sırra sırdaş, hâlden anlayana hâldaş ister insan... Hepsinden öte iki kelâm ettiği insanın yanında huzurlu olmak ister. Bunların olmadığı yerde hiçbir mekân, hiçbir madde hiçbir görsel onu teselli etmeye yetmez... O zaman kendi içine çekilmek ve kendine anlatmakta bulur çareyi. Çünkü insanı yaralayan şey, dinlenilmemek ve anlaşılamamaktır. Dünya birbirini arayan, bulmaya çalışan insanlarla dolu değil mi İki kelime konuştuğumuzda pişman olmayacağımız, samimi, sahici insanlara âdeta susamış durumdayız her birimiz. Kalbimiz bir türlü ısınamayan, tüm çabamıza rağmen itminan olamayan hep bir şüphe barındıran duygularımızı saklamamız gerekmez. Kalp deyip geçme! Bir yerde okumuştum. Kalbin tarifini şöyle veriyordu:Arapçada kalp kırıksa "meksûr", yaralıysa "mecrûh", onarıldıysa "mecbûr", terk edildiyse "mehcûr", acıyla dolu bırakıldıysa 'mahzûn", mutlulukla doldurulduysa "mesûd" imiş.Müthiş bir tanım değil mi Kalbimiz dört odacıktan oluşan ama içine dünyaları sığdıran en namütenahi yerimizdir... Kalp hep mantıkla yarışır. Duygularıyla, hissiyatlarıyla hareket eden kalbinin sözünü dinler. Dolayısıyla yarışı da kalp kazanır. Yaşadığımız her ilişkide her iletişimde kırmaktan çekinen, kırdığında kaybetmekten korkan, telaşlanan, kusur kapatan, sana sahip olduğu için kendini şanslı gören birini görmek güçlü hissettirir insanı. Birinin kalbinden emin olmak yeter de artar insana...Allah, yolumuza yolumuzu kolaylaştıracak, şükrümüzü arttıracak, ömrümüze hayırlı yoldaşlar, sırdaşlar, hâldaşlar çıkarsın. Âmin. Şeyda Şahin
ŞİİR
Gurbet
Hor görme şu garibanı,Sen ne isen, ben de oyum,Köylü bellersin ya beni,Senin kadar asil soyum.
Kemlik etmem, kimselere,Uymam kalın enselere,Ziyan vermem nesnelere,Ta ezelden böyle huyum.
Hak yaratmış her bir canı,Hem gedayı hem sultanı,Şerefli kılmış insanı,Sen o isen, ben de buyum.