Bina bitince usta, yaz bitince gölge veren ağaç unutulur derler. Kim bilir kaç binada tuğlası olan vefakâr insanları unutuveririz işimiz onunla bitince! 'Akıllı' telefonlar elimizin altında olmasına rağmen, bir telefon kadar uzağımızda olan insanları aramak dünyanın en zahmetli işi gelir belki de bize! Rahmetli Ömer amcam, nişanlısını görmek için eşek sırtında yarım gününü yolda geçirirmiş. Acaba teknoloji mi bozdu bizi Şu an 97 yaşında olan dedemin kardeşi Yakup amcamın, "Eskiden hayatı karnımızın içine koyacak gibi severdik"sözleri kulaklarımda çınlamakta, "Modern zamanlar mı elimizden aldı samimiyetimizi, sıcakkanlılığımızı, içimizde kırıntıları kalan kadirşinaslık özelliğimizi!."düşünceler aklımdan geçerken.

Madem eşrefi mahlukat olarak yaratılmış -yalnız başına yaşaması neredeyse imkânsız olduğu için- madem sosyal olmak ve insanlara yardımcı olmak durumunda insan, ilk önce en yakınlarından başlamalı yardıma, hâlhatırı, selamsabahı eksik etmeyerek. Her hafta hutbede okunan Nahl Suresi'nde de " akrabaya yardım edin"diye buyrulurken, maddi yönü bir yana, maneviyat da buyurulmuyor mu

Nasıl ki eğri ağaçtan düzgün oklava yapmak mümkün değilse, iyi bir rol model olmayan ana babanın evladının da ne kadirşinas (değerbilir) bir fert olması ne ailesine ne topluma ne de insanlık adına faydalı birisi olması beklenebilir. Kendisine bile faydası olması beklenebilir mi aile eğitimi almamış şahısların Son dönemlerde sıklıkla şahit olduğumuz şiddet olaylarının altında sosyoekonomik durumlar bir yana, iyi bir aile terbiyesi almayan bireylerin olduğunu söylemek yanlış olmaz sanırım. Selam ve saygılarımla...

Hasan Kara

ŞİİR

Yörük

Yörük derler bana

Deli Yörük

Bir kâğıdım bir kalem yeter bana

Canı yanmaz kâğıdın gözyaşlarımla

Bilir o beni, yüreğimi

Gönül verdim bir mavi gözlüye yazsam,

Ne kalem ne kâğıt dayanır bu şiire

Kısadır şiir lakin bilir insanoğlunun yüreğini

Varsın dinlemesin beni

Üzdüm ben kendisini bilirim bunu

Divane gibi...

Özür dilerim gözlerinden,

Ellerinden tutamadım sıkı sıkı,

Bakamadım doya doya

Yalnız sevdim uzaktan uzağa

Gel buyur n'olursun, kapım açık sana

Kapanırsa ya ölmüşümdür ya da,

Sana olan sevgim yok olmuştur

İkisi de aynı şey ya zaten,

Buyur gel sev yine üzmez bu defa akıllandı sayende