İsrail zulmünün tüm şiddetiyle devam ettiği bugünlerde hadiseye farklı cihetten bir bakış sunarak sizleri bu hususta tefekküre davet ediyorum. Gerek yazılı gerek görsel basında ve çeşitli sosyal medya mecralarında, yapılan akılalmaz zulmün son bulması, zalimin cezalandırılması, yaptıklarına pişman edilmesi adına çeşitli protestolar, gösteriler, propagandalar ve eylemler sergilenmekte ve çeşitli İsrail menşeli ürünler boykot edilmektedir. İçi yanan her Müslüman ve vicdan sahibi diğer inançta olan insanlar, kendi çapında, Hazreti İbrahim "aleyhisselam'ın" yakılmak istendiği ateşe su taşıyan karınca misali bunlara katkı sunmakta!..

Değinmek istediğim asıl mesele ise hadisenin diğer bir noktası üzerine olacaktır. Hakikaten 21. yüzyılda akla hayale gelmeyecek bu vahşet yaşanırken elimizden bir şey gelmediği için aşırı duygusal tepkiler veriyoruz. Ama aynı zamanda bu hadiselerden sonra İslamiyet üzerine araştırma yapmaya başlayan insanların Müslüman olmakla şereflendiklerini söyleyenlerin çektikleri videolar yaygınlaşmakta. Allahü teâlâ mübarek etsin, sayılarını artırsın.

Kendi peygamberini bile öldürmeye kalkışan bu kavim, aslı değiştirilmiş kitaplarında, kendinden olmayanların öldürülmesinde hiçbir beis görmemekle beraber aslında lanetlenmiş olmalarının yanında ne kadar da ahmak olduklarını yukarıdaki bahsedilen sebeplerden ötürü kanıtlamış oluyorlar. Gazze'deki Müslümanları kendi düşüncelerinde yok etmek isterken belki de Gazze nüfusundan kat kat fazla sayıda insanın İslamiyet ile şereflenmesine, kendilerince istemeyerek de olsa sebep oluyorlar. Bir kişi daha cehennemde yanmasın niyeti ile yollara düşen, sefere çıkan Eshab-ı kiram efendilerimizi kendimize rehber alarak, her ne kadar bu şartlarda sefere çıkamasak da dua müminin silahıdır diyerek dua ediyoruz...

Allah'ım, Müslüman kardeşlerimizi yaşadıkları bu zulümden halas eyle, kurtar, onları felaha kavuştur. Zalimleri ıslah eyle. Onların zulüm yapmalarına fırsat verme ya Rabbi.

Şerif Ali Bozkurt

ŞİİR

Azizim

Gözlerdeki sözleri yazar sırlı defterim.

Dil tercüman değil gönle, gözdür azizim

Bakış ya haykırış ya suskun sende gezerim

Mekânına görünmeden giderim azizim

Yokluk dem olmuş çayımın son yudumunda

Varlığa yelken açılmış son nefes rüzgârında

Aşk kelimesi seste kaldı, hayalde sen azizim

Nice han kurulmuş kalmadan giderim azizim

Bedenim göz idi ruhuma bir görmedi seni

Akıl kuvvet aldı gözden, ama okumadı seni

Gözleri okuyan sultana görünmedin azizim

Ruhun evi dar mı geldi bir sığmadın azizim

Göz yabancı dil bilmez, suretine kandı

Bilene bir okunmadın sayfalar yandı

Azizim dediğim ey gönüllü deli gönlüm

Cihana geldin ne umdun ne umuldun gönlüm

Mekânsız fırtınalar çatını mı yıktı ki