Bazıları için sokağa çıkmak, giyinip o kapıdan dışarı çıkmanın ötesinde bir eylemdir. O kapının ötesi yasaklı bir bölge gibi hissettirir. Herkesin size baktığı, her hareketinizin yanlış hissettirdiği bir bölge...

Aslında kimse size bakmaz, herkesin kendi dünyalarında boğulduğu bir yerde siz sadece onlara karışmış bir insansınız. Gökyüzündeki milyonlarca yıldızdan biri gibi. Fazlası değil. Fakat kendinizi kapattığınız zaman bunu göremezsiniz, bir sahnede olmadığınızı, seyircinizin olmadığını göremezsiniz. Böyle zamanlarda kendinizi konfor alanınıza kapatırsınız, örneğin yatağınız, kitaplığınızın önündeki bir koltuk veya bir pencerenin önü. Niye sadece o pencereden bakmakla yetiniyorsunuz Neden oraya bir adım atmıyorsunuz, asıl renklerin orada olduğunu göremiyor musunuz Kendi zihninizde bir koza oluşturursunuz fakat bu koza kelebek olmanıza izin vermez. Sizi korumaz, sadece gelişmenizi engeller. Ve zamanla her şeyi kaçırırsınız. Bir konseri, bir gün batımını hatta bir hayatı öylece kaçırırsınız.

Belki de artık ilk adımı atmanın vakti gelmiştir, uzun bir sahil yürüyüşü yapmak yerine sokağın başına kadar yürüyerek ilk adımı atmanın vakti gelmiştir. Siz kendinize aitsiniz, kimse yanınızda olmadığında bile var olduğunuzu hatırlamalısınız. Siz yeter ki ilk adamı atın, devamını ise zamana bırakın. Bırakın kanatlarınız özgür kalsın.

Berraknur Özdemir

ŞİİR

Ölüm var

Cümle cihan senin olsa ne fayda

Ey insanlar; dünya fâni, ölüm var!..

Mahlûkatın cümlesindeki payda

Anla artık, anla yâni, ölüm var

Unutma ki dünya fâni, ölüm var!..

Dünya hayal, ölüm gerçek, bilesin

Gaflet sarmış, sen ki ondan gülesin

Bilir misin nasıl, nerde ölesin

Diyorum ki dostum hani, ölüm var

Unutma ki dünya fâni, ölüm var!..

Söyle hani nerde atan, ecdadın

Ölüm alır candan lezzetin, tadın

Unutulur!.. Belki duyulmaz adın

Alır elbet candan canı, ölüm var

Unutma ki dünya fâni, ölüm var!..

Sıra sana gelip vaden dolunca

O gül yüzün, gülmez olup solunca

Melekü'l-mevt misafirin olunca

Bre nefsim; dinle beni, ölüm var

Unutma ki dünya fâni, ölüm var!..

Kimler geldi, kimler geçti, bir düşün

Bir gidersen artık olmaz dönüşün

Hüsn-i hatim ile olsun ölüşün

Bir yerlerde bekler seni, ölüm var

Unutma ki dünya fâni, ölüm var!..

Dostu dosta kavuşturan yol, ölüm