Sabah belgeselde ibibik kuşlarından bahsediyordu. Anne kuşun bin bir emekle büyüttüğü yavruları 20-28 gün aralığında yuvadan ayrılıyorlar. Yavrular yuvadan çıkınca hayret dolu gözlerle etraflarını incelemeye başlıyorlar. Önlerinde uçsuz bucaksız keşfedilmeyi bekleyen bir dünya var. Heyecanla her nesneyi incelemeye, etrafla tanışmaya başlıyorlar. Bu yavru kuşun hayret dolu bakışlarını görünce ister istemez insan yavrusunu düşünmeye başladım. Anne dokuz ay boyunca binbir emekle taşıdığı yavrusunu kucağına aldığında onu hiçbir zaman yanından ayırmıyor. Besliyor, tehlikelerden koruyor, yavrusu için birçok çaba sarf ediyor. Lakin bir şeyi gözden kaçırıyor. Daha dünyayı yeni keşfedeceği, etrafı inceleyeceği zaman onu ekranla tanıştırıyor. O minik gözler saliselerle akıp giden ekran karşısında büyüleniyor... Minicik dimağı ekrandaki hareketliliğe takılıp kalıyor... Bu akışa, bu görüntüye, bu hızlılığa alışan yavruyu ne hayrete düşürebilir Anne yavrusunu alıp dışarı çıkınca onu hayrete düşürecek bin bir görüntü varken, yine anne eline bir ekran tutuşturuveriyor(!) Aman sessizce otursun bebek arabasında... Zamanla yavrusu bu düzene alışıyor. Gökyüzünde uçan kuşlar dikkatini celp etmiyor... Yerde dolaşan karıncalarla göz göze gelemiyor. Zaten anne onu bebek arabasından indirmiyor. Elleri toprakla buluşmuyor, gözleri bulutları seyretmiyor. Böyle binlerce sahne sayabilirim... Velhasıl anne o yavrunun elinden hayret duygusunu çalıyor...

Şimdi soruyorum, anne ibibik yavrusunu 28 gün sonra yuvadan salıyor ama onu çevreyi tanıyacak bir şekilde yetiştiriyor. Peki bir insan olarak yavrularını yetiştiren anne olarak, şefkatle baktığımız yanından ayırmadığımız yavrularımızın hayret duygularını neden çalıyoruz Size birisi "3 yaşında çocuğun sal artık kendisi dolaşabilir" dese, onun aklının sağlığından şüphe edersiniz değil mi Neden o zaman 3 yaşındaki bir çocuğu ekranda savunmasız baş başa bırakıyorsunuz Ekran da sokak kadar tehlikeli. Hatta sokak o kadar tehlikeli değil. Çok güvendiğiniz o çizgi filmin aralarında bile absürt bir reklam çıkmıyor mu Neden evlatlarınızı short kaydırmayla baş başa bırakıyorsunuz! Yabancı insanları yaklaştırmazsınız ama pekâlâ da yüzlerce yabancı insan ekran sayesinde evlerinize sızıyor... Sonra o çok sevdiğiniz yavrularınızı pedagog, psikolog kapılarında gezdiriyorsunuz... Anne ibibik mi daha merhametli, yoksa biz mi Bu sabah bu düşüncelerle düşünüp durdum...

Amine Kübra Salar

ŞİİR

Sen de biliyorsun

Hiç düşmanım yoktur benim,

Bunu sen de biliyorsun,

Sevenim pek çoktur benim

Bunu sen de biliyorsun.

Vefa nedir biliyorum

Hak yolunda gidiyorum