Gerçekleştirememek (!)

Ana dilimiz Türkçe, her gün büyük bir hızla bozulmaya, yıpranmaya devam ediyor. Dilin asli yapısını bozmak, yeni kelime uydurmak çok tehlikelidir. Dünyada, Türkiye'den başka dili tahrip edilen bir millet yoktur.

Son zamanlarda öyle bir kelime peyda oldu ki; artık, gazeteci, sunucu, siyasetçi, akademisyen hemen herkes konuşma ve yazmada, hem de birkaç defa "gerçekleşmek" kelimesini muhtelif şekillerde kullanıyor.

Aslında "gerçek" uydurma bir kelimedir. Ecdadımız bu kelimeyi kullanmadı. Aslı "hakikat"tir. Yavuz Bülent Bey diyor ki; "Gerçek yeni çıktı. Hakikat kelimesi yerine gerçek kelimesini kullanılırsak ne kaybederiz Ne mi kaybederiz Hakikati, hakikati!... Hem de "hakikatli yâr", "hakikatli dost" ile birlikte"

Şimdi bu "gerçek" kelimesinin nerelerde ne şekilde kullanıldığına medyadan birkaç misal verip doğrusunu da parantez içinde gösterelim:

Bu yıl da turistik Doğu Ekspresi Kars'a seferler "gerçekleştirecek". (seferler yapacak)

Öğretmenlerin tayin kuraları "gerçekleştirildi". (kuraları çekildi)

Aşırı sis yüzünden pek çok uçak seferi "gerçekleştirilemedi". (iptal edildi)

Patlama, dört katlı binada "gerçekleşti". (meydana geldi)

Kongreye rekor seviyede katılım "gerçekleşti". (iştirak oldu)

Belediye, konser ödemelerini "gerçekleştirmedi". (yapmadı)

Cenaze namazı "gerçekleştikten" sonra aile mezarlığına defnedildi. (kılındıktan sonra)

Astronotlar şubat ayı sonuna kadar dönüşlerini "gerçekleştiremeyecekler". (geri dönemeyecekler)

Beklenen kar yağışı henüz "gerçekleşmedi". (henüz yağmadı)

Şiddetli fırtınadan dolayı uçak piste iniş "gerçekleştiremedi". (inemedi)

Kısaca, inemedi demek varken okunuşu da yazılışı da zor olan "gerçekleşemedi" demeye ne lüzum var Beka meselesi olan dilimizi gençliğimize kim doğru öğretecek!..

Numan Aydoğan Ünal

ŞİİR

Kalabalık sofralar

Bir evde onlarca insan

Bir arada durdu dostlar

Bolluk bereket içinde

Kurulurdu hep sofralar

Gün oldu pişti lahana

Günü geldi mısır ekmek

Soba üstünde kaynayan

Mis kokulu yemek demek

Eski günleri ararım

Hani dedem atalarım

Şimdi evlerde yalnızım

Bir ses duysam bakınırım

Gözlerim hafiften yaşlı

Hasretim vardır efkârlı

Bu haneden göçenlere