Teknolojinin hızla ilerlemesiyle birlikte dijital dünya, çocukların hayatlarında önemli bir rol oynamaktadır. Artık çocuklar, internete erişim, akıllı telefonlar, tabletler ve bilgisayarlar aracılığıyla dünya ile etkileşime geçebilmektedir. Ancak, bu dijital dünyanın çocuklar üzerindeki etkileri karmaşık bir hâl almıştır.Dijital dünyada çocuk olmanın zihinsel, ruhsal ve sosyal açılardan olumlu ve olumsuz yönleri değerlendirilmelidir. Bu dünyaya erişim araçlarını sağlıklı bir şekilde kullanmalarını sağlayacak bilinç kazandırılmalıdır.

Bilgi erişimi, iletişim ve bağlantı, yenilikler ve eğlence gibi unsurlar açısından çocuklara birçok avantaj sağlayan dijital dünya, dezavantaj olarak bağımlılık, sosyal izolasyon, bilgi kirliliği, güvensizlik ve dikkat dağınıklığı gibi etkiler sonrası zihinsel ve ruhsal sağlık sorunlarını da beraberinde getirmektedir.

Teknolojinin hızla geliştiği ülkemizde, dijital dünyada büyüyen çocuklarımız henüz ebeveynlik çağına erişmediler. Bizler sokaklarda oyun oynayıp çamurla yağmurla iç içe geçen çocukluk dönemlerimizden çok farklı bir anlayışla 'aşırı korumacı' ebeveynler olduk. Peki, bu koruma anlayışımızla çocuklarımızı ne kadar koruyabiliyoruz 80'li yıllara kadar aynı odayı paylaşan kardeşlerin artık ayrı odalara sahip olması gerektiği fikrine inandırıldık. Onlara kendi alanlarını oluşturduk. Ancak, bu odalarda çocuklarımızı internetin sınırsız dünyasıyla baş başa bıraktık. Güvenli olsun diye kapılarına kilit vurduğumuz evlerimizde, 'daha rahat' olsun diye ayrı odalara koyduğumuz çocuklarımızın dünyasına, her an erişebilen internet kullanıcılarının varlığı bizi endişelendirmiyor mu hiç Gecenin bir yarısı sokakta yatırmayacağımız çocuğumuzu, dünyanın her yerinden din, dil, ırk, yaş, cinsiyet fark etmeksizin her insanın ulaşabildiği ve hiçbir güvenliğin olmadığı dijital dünyanın Truva atı (akıllı telefon) ile aynı odada nasıl yatırabiliyoruz

Tüm bu örneklerden sonra hâlâ gerçekten çocuklarımızı koruduğumuza mı inanıyoruz

Asu Can

ŞİİR

Adı dolunay

Zamanın akışı yavaşlamış gibi âdeta

Kuşlar uçuyor, çiçekler yeniden açıyor

Bahar gelmiş, leylaklar mis gibi kokuyor;

Gecesi ile gündüzü ile ayrı bir hava

Isıtıyor içimi güneşiyle,

Güldürüyor gece dolunayı ile;

Acaba müspet mi bu geliş,

Sevinci, neşesi, heyecanı

Renk katacak mı cidden hayata,

Olacak mı tekrardan müşterek

Aldığım nefes, gittiğim yol

Bilinmez geceler aydınlanacak mı

Işığı gökyüzümde yön gösterecek mi

Pusulam şaşkınlığını giderecek mi

Akrebin kıskacı zamanı tutacak mı

Bitecek mi gönül odamdaki fetret

Suale mecaz olunmaz, beklemek lazım

Hatıraları dizip bakmak lazım,

İnanıyorum, inanıyorum, inanıyorum