Böyle bir medeniyete sahip isek...

"Uyutmak" kelimesini "öldürmek" yerine kullanmayı reddediyorum. Uyku mevzubahis değildir. Sokaktaki köpekler de aslında bizim hayvanlarımızdır. Bizimle hayatı ve memleketimizi paylaşmaktalar. Göçebe ve ziraata dayalı toplumlarda insanlara hizmet eden sadık varlıklardı. Şimdiki hâlden köpekler değil toplum olarak yöneticilerimiz olarak biz mesulüz. Sanayileşme ile gelen değişikliklerde bu hayvanları ihmal ettik. Suçlusu biziz. Faturayı köpekler değil biz ödemeliyiz...

Çözüm olarak kültürümüze vicdanımıza uygun olanı seçmemiz gerek. Topluca öldürmenin alternatifi yok diyenler yeterli ispat ve izah getiremediler. Çünkü geniş çapta kısırlaştırmak da mümkündür. Bir millîseferberlik hâlinde başta veterinerler, doktorlarımız, sağlık ekipleri ve eczacılar ve gönüllü vatandaşlar (eğitim alıp) hayvanları kısırlaştırabilirler. Bunu yapan gönüllüler var. Aşırı açlıktan, insanlara saldıran sokak köpeği ve kuduzlu köpek var diye bütün sokak köpeklerini öldürmek insafsızlıktır...İnsana zarar verecek durumda olanların itlaf edilmesine kimse karşı gelmez ama "köpekse öldürülsün" diye bütün köpeklerin öldürülmesine gönül razı olmaz...

Nice yavru köpek, yaşlı köpek, masum bakışlı sevgi merhamet arayan bakışlı köpek vardır. Toptancı yaklaşımla onları ölüme gönderemezsiniz. Biz karıncayı ezmekten bile çekinen medeniyetin çocuklarıysak, dağdaki aç kurtlara et temin eden bir medeniyetin çocuklarıysak Peygamber Efendimiz kolluğunun üzerindeki uyuyan kedi uyanmasın diye kolluğunu kestirmeyi yeğlemiş ise Bayezid-i Bistâmî Hazretleri bir yerden mendiline çiçek tohumu toplarken bir karınca karıştığını fark edince onca yolu o karıncayı yuvasına bırakmak için geri dönüyorsa bunun gibi nice misallerimiz varsa o hâlde bütün yolları araştırmadan ve denemeden milyonlarca zararsız köpeği, saldıranlar davar diyerek ölüme göndermeye "dur" diyelim.

Mustafa Evgin

ŞİİR

Gazzeli çocuklar!

Toz olmuş kıvırcık saçların

Gözlerinde acının feryadı

Çaresiz buğulu bakışlar

Hep böyle mi olacak Gazzeli çocuklar

Kiminin yanmış yüzü

Saklamaya çalışır hüznünü

Amma ışık saçar nur yüzü

Hep böyle mi olacak Gazzeli çocuklar

Anaları enkaz altında bağırır

Babalarının eli ayağı dolaşır

Abilerinin figanları birbirine karışır

Hep böyle mi olacak Gazzeli çocuklar