Bir öğle vakti, Eyüp Sultan'da otobüs durağında beklerken, ruhum gökyüzüne bir cümle savurdu:

"Bir kuş olup uçmak istedim, gözü kör insanların arasından."

O zaman hızlıca not ettim bu sözü. Yaklaşık geçen 15 yıl sonrasında bu gökyüzüne savrulan cümle geldi bu gece gönlüme kondu.

Neydi beni insanların arasında nefes aldırmayan

Aslında insanların ta kendisi idi.

Birbirini açığından, kusurundan vurarak kendi nefislerini tatmin etme tavırları,

Fütursuzca ağızdan savrulan cümle kümeleri,

Öznesi kaybolmuş, yüklemi ise "isyan, küfür" dolu cümleler idi.

İçimde yankılanan haykırışım bu insan güruhuna idi.

Ama ben hiçbir zaman bu gönlümdeki vaveylayı dillendiremedim.

Şimdi yıllar geçmesine rağmen içimde büyüttüğüm bu düşünce sarmalına bakıyorum... Uzun uzun izliyorum onu.

Sahi bu cümle ruhumdan gökyüzüne savrulduğu zamandan taa bugüne kadar nasıl da sabırla beklemişti açığa çıkmayı.

Biri yüksek bir tepeden haykırırcasına bağırsa sanki bütün gönül yükümü alacakmış gibi:

"Bir kuş olup uçmak istediimmmmm, gözü kör insanların arasındannn"diye haykırdığında sanki o boğazındaki düğüm çözülecekmiş gibi...

Ama olmadı,

Yutkundu yine.

Sahi ben ne zaman kuş olup uçmak istedim

Bilmiyordum ki, ben kendimi hiç buralı hissetmedim...

Âmine Kübra Salar

ŞİİR

Bana deli dediler

Şu dünya âleminde kara para isteyen

Diller akıllı oldu bana deli dediler.

Helâl haram demeden yetim hakkını yiyen,

Filler akıllı oldu bana deli dediler.

Yeni doğmuş bebeğin hayallerini satan,

Anasından koparıp derdine hasret katan,

Bir maddenin uğruna mazluma bomba atan,

Kollar akıllı oldu bana deli dediler.

Küçüğüne kırıcı büyüğüne saygısız,

Burnu 'Kafdağı'ndadır gelecekten kaygısız,

Nefsin kölesi olmuş kalbi katı sevgisiz.

Kıllar akıllı oldu bana deli dediler.

Ormanları katledip devirir çınarları,

Yalancı şahitlikte başroldür hünerleri,

Timsah gözyaşlarıyla çağladı pınarları,

Seller akıllı oldu bana deli dediler.

Dünyayı yaşanılmaz bir hallere getiren,

Körpecik umutları yarınları bitiren,