Mısır'a Sultan olmaktan söz etmiştik bir önceki yazımızda... Aslında bu yazı da onun bir devamı... Yusuf Peygamberin kıssasını kim bilmez ki... Gerçekten de Sultan olmak dakolay değil, kör kuyularda bir başına kalmak da! Çetin bir sınavdan sağ çıkmak için önce teslim olmak gerekiyor elbet… Ama ne bilsin kuyuda Yusuf olmayan! Ah Yusuf'u bilmeyen ne anlasın kuyudan ne anlasın bunca imtihandan Değil mi ki imtihandan payına düşeni almak bile bir nasip meselesi… Müjdeler olsun o nasibi olanlara...

Pervaneye dönmüş kalbimin tek pusulası teslimiyet! Tevekkül ederek teslimiyet duymak sanılanın aksine kürekleri elinden bırakmak değil var gücünle kürek çevirdikten sonra elinden gelen gayret neticesinde yalnızca çıkışı bulmak gayesiyle korkusuzca sığınmaktır Allah'a! Zira onun ulaştırabileceğinden daha güzel bir sığınak bilmem ben! Ne bu cihanda ne de öbür cihanda… Kaybolsa da insan okyanusta, yolunu, yönünü şaşırsa da vuslat yalnızca onun varlığında! Bazen bir balığın karnında, bazen bir ateşin kavuruculuğunda bazen en derin kuyunun bağrında, bazen de bir hastalığın vehminde; yalnızca tek çare, tek kurtuluşun adı teslimiyet…

"Ol der ve olur."

Balık (yunus) yuttuğunu sapasağlam çıkarır, ateş serin olur, kuyudaki Mısır'a Sultan, o elemli hasta şifa bulur. Teslim oldu bir kere ol peygamberler bile Yaradan'a sonsuz aşkla! Bu hadiseler asırlara ibret olur. O yüceler yücesi; "Ol" der ve olur. Teslimiyetin gücü kalbimi yakan ne varsa su serper içime huzur olur. Pervaneye dönen kelebek de, bülbül de pervane olduğunu belki bir gün unutur da kalbim pervane olduğunu unutmaz aşkta!

Kübra Can Karaca

ŞİİR

Bu dünya

Doğruyu söylemek kâr da etmiyor

Hainin fesadın olmuş bu dünya

Dost görünenler şeytan sıfatında

Fitnenin fesadın olmuş bu dünya

Maske ile saklıyorlar yüzünü

Harama dikmişler açlar gözünü

Kaybeden çok benliğini özünü

Uğursuz fetbazın olmuş bu dünya

Çalıp çırpıyor yetim hakkını

Yalanla çevirir haram çarkını

Anlamıyor kimse olan farkını

Arsız vefasızın olmuş bu dünya

Yılmaz'ım yaşadım bire bir bunu