Suriye'de 61 yıl süren çağımızın en cani, en iğrenç, en aşağılık ve en zalim rejimi bizzat Suriye halkının kendi kaderini tayin etme iradesiyle son buldu. 61 yıldır bu rejimin bütün katliamlarını, cinayetlerini, işkencelerini, insanlık suçlarını görmezden gelenler, hiçbir şey olmuyormuş gibi havaya bakıp aynı rejimle ilişkilerini normalmiş gibi sürdürenlerin bugün kalkıp yeni hükümete akıl verme yarışına girmelerine şahit oluyoruz. Sadece bu manzara bile ne kadar ibret verici ve ne kadar tuhaf insanSuriye'de 61 yıl süren çağımızın en cani, en iğrenç, en aşağılık ve en zalim rejimi bizzat Suriye halkının kendi kaderini tayin etme iradesiyle son buldu. 61 yıldır bu rejimin bütün katliamlarını, cinayetlerini, işkencelerini, insanlık suçlarını görmezden gelenler, hiçbir şey olmuyormuş gibi havaya bakıp aynı rejimle ilişkilerini normalmiş gibi sürdürenlerin bugün kalkıp yeni hükümete akıl verme yarışına girmelerine şahit oluyoruz. Sadece bu manzara bile ne kadar ibret verici ve ne kadar tuhaf insan manzaraları çıkarıyor ortaya. İnsanlığa dair bütün değerlerin ayaklar altına alındığı bir 61 yıl Suriye halkına her türlü yardımı esirgemiş insanlar, ülkelerini bu zulümden daha yeni kurtarmış bir kadroya insan hakları, azınlıkların yönetime katılması ve daha katılımcı bir hükümet kurma konusunda akıl vermekte inanılmaz süratte ve işgüzarlıkta bir yarış ortaya koyuyorlar. Almanya, Fransa Dışişleri bakanları, ABD yetkilileri bir dizi protokol skandalıyla ziyaret ettikleri Suriye'de ilk gördükleri şey sanki azınlıkların daha bir ayını doldurmamış hükümet içinde bir ayırımcılığa tabi tutulması ihtimali acil sorunmuş gibi, açmışlar ağızlarını yummuşlar gözlerini "azınlıklar da azınlıklar" diye tavsiyelerde bulunuyorlar.
AZINLIK HAKLARI DİYENLERE HATIRLATALIM: ŞİMDİYE KADAR ÜLKEYİ BİR AZINLIK YÖNETİYORDUÇok komik duruma düşüyorlar diyemeyeceğim. Gülünecek bir tarafları yok böyle konuşanların. İğrenilecek tarafları var. Yıllar sonra ilk defa ziyaret edebildikleri bir Suriye'de ilk görmeleri gereken şey azınlıkların hakları mıdır Allah aşkına Şimdiye kadar Suriye'yi zaten bir azınlık yönetmiyor muydu Bu azınlığın haklardan yana bir sorunu mu vardı Vardı evet ama nasıl bir sorundu bu Haklarının tanınmaması veya bir azınlık olarak ayırımcılığa veya zulme maruz kalması değildi bu sorun. Hatırlatalım, Suriye'nin ana sorunu zaten bir azınlık gruba aşırı hakların verilmiş olması, imtiyazlar tanınmış olması, çoğunluk üzerinde bir azınlığın emsalsiz bir apartheid yönetimi uygulamış olması değil miydi Üstelik bu azınlık diktatoryası sadece Esed zamanında kurulmuş da değildi. Taa Fransızların devlet ve ordu çatısını kurdukları dönemde bütün sistem azınlıkların lehine ve çoğunluğun aleyhine kurulmuştu. Hafız Esad'ın Baas içinde darbesini yaptıktan sonra kurduğu askeri konsey diğer azınlık gruplara karşı da bir darbe yapıp sadece Nusayri azınlığa dayalı olmuştur. Biraz temsil olsun diye zaman zaman az Dürzi az da Sünni bulundursa da bütün rejim tam bir Nusayri azınlık diktatoryası şeklinde kurulmuştur. Bu azınlık yönetiminin Suriye'yi 54 yıl içinde ne hale getirdiği, nasıl yönettiği yeterince açık değil mi Seydnaya, Tedmur, Halep, Deyr Zor ve Suriye'nin her tarafında tespit edilen hapishaneler, işkence ve katliam makinaları, toplu mezarlar, ülke dışına veya ülke içinde tehcir edilmiş milyonlarca Suriyelinin varlığı yeterince anlatamıyor mu Bugün bu azınlık rejimi sona erdi diye bütün Suriye bayram ederken koşa koşa gelip "ne olacak azınlıkların hali" diye sormak neyin telaşı Bu arada belki şaşıracakları bir şey de söyleyelim:
ESED'İN ÜLKEDEN KAÇIŞINA EN FAZLA SEVİNENLER BİZZAT BU AZINLIĞA MENSUP İNSANLAR, YANİ NUSAYRİLER. Çünkü azınlığa dayalı rejim kurayım diyen Esed bu azınlığı da kendi hükümetine hiçbir zaman tam olarak ortak etmedi. Onları sadece kendi suç örgütüne insan kaynağı olarak kullandı. Rejiminin daha ilk yıllarında Lazkiye'den, kendisini ve rejimini korumak üzere getirtip Şam'a yerleştirdiği Nusayrilerin hali bugün bile içler acısı. Yaşadıkları mahalleler sefaletten dökülüyor. Esed rejimi azınlık içinde de bir azınlık iktidarıydı. Esed için rejim ve devlet dediğimiz şey bir aile şirketinden ibaretti. Kendi ailesinden başka hiç kimsenin hiçbir hakkının, hiçbir esamisinin okunmadığı bir suç örgütü. O yüzden rejim çözüldüğünde onu ilk terk edenler bizzat bu azınlıklar oldu. Çünkü fazladan olmak üzere kendi suçlarına ortak ettiği bu azınlıkları Suriye halkının çoğunluğuna hedef haline de getiriyordu. Ancak Suriye'deki çoğunluğu temsil eden yeni yönetim bunun farkında ve asla adaletten sapacak bir eğilime sahip değil.