Gündem belirleyen ümmet olalım! Gündeme uyan değil, gündem belirleyen ümmet!

YAŞAR DEĞİRMENCİ

Cemaatlar, vakıflar, dernekler (gönüllü müesseselerkurumlar) ihtiyaçtır olmalıdır.Ancak geçmişteki "Allah Rızası" kaybedilmiş, menfaatler öne çıkmış; masum ve mahfuz sadece Peygamberler olduğu halde (hâşâ) kendi büyüğünü, mürşidini, idarecisini (Şeriat Ölçüsü kaybedildiği için) o "Peygamberlik Makamı"na konulur hâle gelmişgetirilmişlerdir.

Bütün bu zümrelere düşen vazife bağlılık iddiasında oldukları 'tarikat ve tasavvuf' tariflerinden başlayarak o ilke ve prensipleri Şeriat'a dayandırarak hayatlarına yansıtmaktır.

Din tarifine 'akıl sahipleri' diye başlar. Bu aklı, Şer'î Şerif'in akıl tanımına koyarak hareket etmezsek; bu, her insanda hatta hayvanda bulunan hesapçı akıldır. 'Ne yaparsam kazanır ne yaparsam kaybederim' mantığıyla çalışır. Bu 'nefsin aklı'dır. Oysa insanda ikinci bir akıl var, o da 'kalbin aklı'dır. Kalbin aklı, iman ile çalışmaya başlar. Bugün Müslüman olmayanlarda da akıl vardır ama o nefsin aklıdır. Müslümanda ise hem nefsin aklı hem de kalbin aklı vardır. Bu akıl doğruyu, iyiliği, merhameti, cömertliği, diğerkâmlığı emredici akıldır. O yüzden müminin ameli; tasavvur etme, dinimizi yayma tarzı, mümin olmayana benzemez. O, kalbin aklına dayandığı için Allah'ın yaratma muradını kavramıştır. Allah Teala yokmuş gibi davranamaz. O yüzden aklı insanları aldatmaya, yalana, ikiyüzlülüğe değil; insanlara ikram etmeye, hizmete, hak ve hakikate, samimiyete çalışır. Toplum olarak, devlet olarak, millet ve ümmet olarak psikolojik bir hastalıktayız. Bunun adı 'kendini kaybetmek'tir. Kendimizi bulmamız gerekiyor. Peki, kendimizi bulmak nerede Mümin olan için kullukta. Bizi tarif eden şey; bütün bu saydıklarımızın da kökü olan ve onlara hususiyet kazandıran Allah'a kulluktur. Ahlakımız kul ahlakı olmalıdır. Yani düşüncemiz de işimiz de duygumuz da Allah'ı unutmamak, O'nun ve Resulullah Efendimizin emirlerine ittibâ etmek olmalıdır.

Söyledikleriniz çerçevesinde dünyadaki yerimiz neresi İçinde yaşayıp, nefes aldığımız, bir arada ekmeği, aşı, sevinci, kederi paylaştığımız mekânlar mı Kulun dünyada belirli bir mekânı, bölgesi, coğrafyası yok. Bu yüzden 'İslam âlemi' kavramını belirli siyasi sınırlara hapsetmek çok yanlış. Rabbimiz Doğu'nun da Batı'nın da Rabbi. Bu bize büyük bir ufuk açısı kazandırmalı. Fakat kendi koyduğumuz sınırlar yüzünden imanı belirli yerlere sığıştırmaya çalışıyoruz. Oysa bütün âlem müminin vatanıdır. Hicret sünnettir, bir hikmeti de budur. Her yerde Allah-u Teâlâ'ya secde edilir. Bu secde ve yeri; çok önemli bir hatırlatıcıdır. Dünyadaki gerçek yerimize kavuşmak istiyorsak önce dünyanın tamamının bize açık olduğunu bilmemiz gerekir. Bunu bilmek için de imanımıza yaslanmak, imanımıza dayanarak bilmek, kılmak ve olmak gerekir. Gönül dünyamızın sınırı olmaz! Masa başında çizilen Misakı Milli sınırlarını da kutsallaştırmamak gerekir.

Dindiltarih şuuru şarttır. Tarih; yaşayan zamandır, bugündür. Fakat biz tarihe hep olmuş bitmiş olaylar, ölmüş gitmiş adamlar, savaşlar, devletler yığını olarak bakıyoruz. Tarihte, aslında kendimize gelmemiz için iyi ve güzel kul olmayı esas almalıyız. Tarih, Allah-u Teâlâ'nın insanlara verdiği nimetleri insanların nasıl istimal veya suistimal ettiklerini bize gösteren bir ibretler ve dersler mecmuudur. Böyle bakıldığında nebilerin, ariflerin, salihlerin olduğu kadar; mütekebbirlerin, zalimlerin, gafillerin de sahnesi olduğunu görürüz. Mesele, her şeyin olduğu gibi tarihin de anlamını, ibretini elde etmeye çalışmaktır. Kendimiz olmadıkça, yani kulluğu hayatımızın her alanının merkezi yapmadıkça konuşulan, yazılan, çizilen şeyler hep havada kalıyor. Peki, kendimize gelebilecek miyiz

Hayırlı insanlar, gayretler, halkalar hariç genelde bir gaflet, hatta Müslümanlarda dalalet hâkim. Doğru yolda olduğunu iddia edenler bile bakıyorsunuz ya Kur'an'dan ya sünnetten ya edepten, hürmetten, güzellikten, iyilikten uzak. Yaşanan güncel olaylar laboratuvar görevi yapıyor âdeta. İran-İsrail çatışmasından, Batı, ABD ve bunların emrindeki devletler; İslâm ülkeleri olarak bilinen devletçikler, Rusya, Çin devletlerinin yönüne bakın bir de içimizdeki Yahudileşen Batı uşaklarının tuttukları terör devletlerinin dost ve düşmanlarına bakın; bizdekilerin onlardan farkı yok! Bir savaş halinde bulunacakları yer Türk Düşmanlar'nın bulundukları yer olacaktır. 'Biz farklıyız' diyenler, imanlarının "cehalet imanı" oldukları gibi, dost ve düşman safları da