"Peygamber Efendimiz, rahmet ve şefkat doluydu. Ümmetinin her muhalif hâli bildirilince, üzülürdü."

Muhammed bin Hasen Tûsî hazretleri evliyânın büyüklerindendir. İran'da Tûs'ta yaşadı. Ebû Osman Hayri'nin sohbetlerine devam ederek ondan çok istifâde etti. Birçok âlimin sohbetinde bulundu ve onlardan ilim öğrendi. Yaşadığı beldede zamanın bir tanesi idi. Derecesi yüksek idi. Kerâmet sahibi olup himmeti çok idi. 350 (m. 961) yılında vefât etti...

Birçok hikmetli sözleri vardır. Buyurdu ki:

"Bir kimse gençlik çağında Allahü teâlâya karşı vazîfelerini yerine getirmezse ve yaptığı hatalara tövbekâr olmazsa, Allahü teâlâ, ihtiyârladığı zaman onu zelîl eder."

"Hâller ancak ilmin verdiği neticelerin sonucunda sıhhat bulur. İlmin önemi unutulmamalıdır. Eğer ilim olmasaydı, kalbe ne bir korku girebilir, ne onda itminan hasıl olur, ne de bir sükûnet hâli olurdu."

"Sofî, rabbânî hazlarla meşgûl olan kişidir."

"Peygamber Efendimiz hiçbir zaman üzülmezdi. Onun üzülmesi, sadece ümmeti içindi. Çünkü O, rahmet ve şefkat doluydu. Ümmetinin her muhalif hâli de bildirilince, üzülürdü."

"Kulların marifet bakımından en üstün olanları belanın en çoğuna sâhip olurlar."

"Sakın size verilen herhangi bir hizmette seçme yapmaya kalkmayın. Muradınıza nail olmak istiyorsanız, hep hizmet edin. Evliyâya hizmet eden herkes, ondan himmet, feyiz ve bereket alır."

"İnsan, sözü ile tartılır veya işi ile değerlendirilir. Seni ziynet yönünden ağır getirecek şeyi söyle ve kıymetini artıracak şeyi yap."

"Yalancı, sözünde suçludur. İsterse delîli kuvvetli ve ağzı lâf yapan biri olsun."

"İnsanlar dünyânın çocuklarıdır, çocukta, yaratılış itibârı ile ana sevgisi vardır."