Şeytan, Hazreti Âdem'e secde etmekle emrolununca; "Ben ondan üstünüm" diyerek kibirlendi.

Mahmûd Bedreddîn Efendi Osmanlı âlimlerindendir. Küçük yaşta ilim tahsiline başladı. O zamanın büyük âlimlerinden ilim öğrendi. Bursa, İstanbul ve Edirne'de müderrislik yaptıktan sonra Edirne'ye kadı olarak tayin edildi. 937 (m. 1530) senesinde Edirne'de vefât etti. Bir dersinde şunları anlattı:

Kalbin bozuk olmasına sebep olan kötü huylar, yani kalphastalıkları vardır. Bunlardan biri de kibirdir. Kendisini başkalarından üstün görmek demektir ki, haramdır. Hadîs-i şerîfte Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) buyurdu ki: "Allahü teâlâ buyuruyor ki, kibriyâ, üstünlük ve azamet bana mahsûstur. Bu ikisinde bana ortak olanı Cehenneme atarım, hiç acımam." Allahü teâlânın emrine muhalefet edip de ilk defa kibirlenen şeytan oldu. Şeytan, Hazreti Âdem'e secde etmekle emrolununca; "Ben ondan üstünüm. Toprağa karşı niçin secde edeyim" diyerek kibirlendi. "Beni ateşten, onu çamurdan yarattın" deyip Rabbine karşı geldi. Ateşin alevini, latîfliğini ve ışık yaydığını görünce, onu sudan ve topraktan üstün sandı. Hâlbuki üstünlük, kendini üstün görmekte değil, tevâzu göstermekle olur.

Kibirden çok sakınmak lâzımdır. Fakirlerin davetine gitmemek, iki parmak ile yemek yemek (üç parmakla yemek lâzımdır), sofraya düşen yiyecekleri yememek, uzun elbise giymek, kibrinden elbisesinin söküğünü dikmemek, yemek pişirmemek, evinin hizmetini görmemek, hizmetkârı ile beraber yemek yememek, fakirlerin yanına oturmamak kibirdir. Resûlullah efendimiz, koyun sağar, merkebe biner ve ev hizmetini görürdü.