Sadece bizim değil, herhangi bir ülke mutfağının gerçek değerinin elit lokantalarla ölçülemeyeceğini düşünüyorum. "Bir ülke ya da bölgede yemek kültürünün varlığını ve zenginliğini anlamak için üst değil, alt düzeye bakmak gerekir" diyen Prof. Nguyen'in tespitinden yola çıkıp bakalım, haklı mı

Ülke mutfağımız hepimizin ortak gururu. Bu konuda o kadar hassasız ki ne idüğü belirsiz bir internet sitesi dünya mutfakları arasında mutfağımıza çok değer vermese hemen yaygara koparıyoruz. Öte yandan Michelin gibi belli bir prestije sahip bir uluslarüstü değerlendirme sistemi ülkemizdeki lokantalara konfeti gibi yıldız dağıtmaya başlayınca hepimiz zevkten dört köşe oluyoruz. Bu yıldızlı lokantaların pek çoğunda kişi başı 4-5 bin liradan aza yemek yemenin mümkün olmadığını bilenler bile bu sevince ortak oluyor. Önemli olan seçici yabancıların takdiri diye düşünülüyor.

strong class'read-more-detail'Haberin Devamı

'EN ALT KATMAN NE YİYOR'

Benim bu yazıda anlatmak istediğim farklı. Sadece bizim mutfağın değil, herhangi bir ülke mutfağının gerçek değerinin elit ve pahalı lokantalarla ölçülemeyeceğini düşünüyorum. Sonunda Dubai örneğinde olduğu gibi "Basarsın parayı, getirirsin lokantayı". Lüks ve pahalı ürünler dünyanın her yerinden uçakla gidiyor. Yıldızlı şefler jetlerde yaşıyor ve dünyanın hemen her yerinde lokanta açıyor. Michelin tipi lokantalar için yabancı olsun yerli olsun, paralı müşteri gerek.

Gelir açısından insanlar arasında büyük uçurumların olduğu ve megazenginlerin cirit attığı ülkelerde, yemek kültürü geri olsa bile çok sayıda lüks ve Michelin yıldızlı lokanta olabilir. Peki, Michelin ya da benzer değerlendirmeler bir ölçü değilse, neye bakmalıyız Burada 20'nci yüzyılın önde gelen politik filozoflarından John Rawls'dan ilham alalım.

Rawls'a göre bir toplumun gelişmişlik düzeyini yargılamak için en varlıklı ve eğitimli kesimlere odaklanmamalıyız. Bir toplumun düzeyi en düşük seviyede, gelir olarak en alt seviyede olan sosyal katmanın refah düzeyine bağlı. O katman insancıl koşullarda yaşıyor mu, sürünüyor mu Bu açıdan bakarsanız Avrupa'nın ve Asya'nın bazı refah devletleri süper kapitalist Amerika'ya göre daha önde.

strong class'read-more-detail'Haberin Devamı

Prof. C. Thi Nguyen, Rawls'un bu tezini gastronomiye uyarlamış. Utah Üniversitesi'nde estetik felsefe ders-
leri veren eski yemek eleştirmeni Prof. Nguyen "Bir ülke ya da bölgede yemek kültürünün varlığını ve zenginliğini anlamak için üst değil, alt düzeye bakmak gerekir" diyor.

Alt dediği seyyar satıcılar, sokak lezzetleri, benzin istasyonlarında satılan, otobüs duraklarında bulunan yiyecekler, minik büfeler, açık tezgâhlarda pişenler, havaalanında bulunanlar vs.

Bu tip yemekler nasıl Özen gösterilmiş mi Ağız sulandırıyor mu Başka seçenek olmadığı için mi bunları mideye götürüyoruz, yoksa ağzımızı sulandırdıkları için mi

Prof. Nguyen uzun süre Los Angeles'ta yaşamış. Gastronomik anlamda iyi lokanta çok diyor. Ama ya sokak lezzetleri Özensiz, lezzetsiz, endüstriyel. Rezil yani. Bunun tam tersi iki örnek de veriyor. Biri Saigon. Basit, ucuz sokak lezzetleri müthişmiş. Rawls ölçüte göre Vietnam yemek kültürü Amerika'dan ileri.