"Bizim geleneğimizde yolda kalandan para bile alınmaz ama bari fahiş fiyat istemeyin!.."

Hatırama bugün de devam ediyorum... Öyle bir bekleyiş ki, sanki birilerine haber vermişiz de gelmelerini bekliyormuşuz gibi... Bir saate yakın zaman geçti. Derken bir tır kamyonu yanaştı. Şoför camı açtı, aşağıya inmeden: "Geçmiş olsun" dedi, "Yardıma ihtiyacınız var mı" Tekerin patladığını arabanın jant üzerinde olduğunu söyledik. Krikomuz da ezilmişti. Kriko lazım olduğunu söyledik. Tır şoförü tır krikosu olduğunu büyük olduğunu söyleyip yardımcı olamayacağını belirtti. Kolaylıklar diledi ve aracından inmeden yoluna devam etti.

Aradan yaklaşık bir, bir buçuk saat kadar daha vakit geçti... Bir tır daha yanaştı. Camdan selam verdi:

-Aleykümselam, dedik.

-Yardıma ihtiyacınız var mı

Durumu anlattık. "Bekleyin, tırı az ileriye park edip geliyorum" dedi.

Biraz sonra tırı park etmiş olarak geldi. "Geçmiş olsun abi" dedi. Durumu anlattık:Köylerden öşür patates topladığımızı yurtlarımızdaki öğrencilerimize patates götürmekte olduğumuzu, lastiğin patladığını ve yolda kaldığımızı, krikonun da ezildiğini söyledik...

Üstelik yanımıza takım taklavat da almamışız. Bir eski tornavida var o kadar. Bu genç tır şoförü gitti aracından çekiç getirdi. Bizdeki tornavida ile çekiç ile krikoyu düzeltti. Araca stepneyi takmak için işe koyuldu. Lakin bizdeki stepne de patlak çıkmasın mı

Biz mahcup ama o mütevekkil dedi ki:

-Abi az ileride şu apartmanın altında bir lastikçi var. Arkadaş gidip lastiği orada yaptırıp dönsün.