"Hayır efendim ne alakası var" desen olmaz, sussan olmaz, duymazdan gelsen olmaz."

Efendim hatıramı anlatmaya bugün de devam ediyorum... Marketten içeri girdiğimde buz gibi serin hava içimi ferahlattı... Neyse "yumurta reyonu nerede" diye bakınırken, benden önce yanında torunu olduğu hâlde markete gelmiş bir hanımefendi seslendi:

-Hah beyefendi iyi ki geldiniz, bir bakar mısınız

-Buyurun Efendim...

-Şu raflardaki en üstteki yumurta viyolünü bana alabilir misiniz Ben düşürür de kırarım diye endişe ediyorum da...

O an düşündüm. Tamam en üstteki viyole uzanayım yardımcı olayım ama ne olur ne olmaz. Benim verdiğim viyolu alır sonra da "verdiğin viyolün içinden çürük çıktı, kırık çıktı" derse bu ihtimal ortadan kalksın. Ne yapmalıydı Yumurta viyollerinin bulunduğu karton kutuyu alıp dondurma buzdolabının üzerine indirmek daha akıllıcaydı... Hanımefendi oradan istediği yumurta viyolünü alır, sonra geri kalanı tekrar yerine bırakırdım.

Meğer benim alacağım altılı viyol de hemen yan tarafta duruyormuş. Üzerinde de doğal yazıyor ne bileyim. Alırken mırıldanmışım "bir keresinde bayat yumurta almışım hepsini çöpe attım" diye. Hay mırıldanmaz olaydım. Nasıl da duydun be mübarek Kadıncağız hemen "Aaa bayat yumurta mıymış bunlar" demesin mi "Hayır efendim ne alakası var" desen olmaz, sussan olmaz, duymazlıktan gelsen olmaz. "Yok burada değil, başka bir yerdi orası" dedim de sorunu büyümeden çözdük.