Galatasaray, 70'lerde 10 kişi kalmış Kopenhag'a karşı koşu mesafesinde 10 km (111-121) geride kalarak 1 puanı kurtarabilmişti. Dün gece, oyundan düştüğü son 25 dakikayı da gözeterek okumak lazım bu istatistiği; 110.1, 109.5. Bir canavara karşı tüm gemileri yakarak oynadı Galatasaray. Bu enerjinin sonucunda ilk 45'teki o müthiş istatistik oluştu.

Hem takım halinde hem bireysel anlamda tüm sınırları zorlayarak efor sarfetti Okan Buruk'un ekibi. ComanSane'nin iki kanat oyuncusu olduğu bir takımın yüzünü kaleye dönmesine sadece 3 kez izin verdiler. Biri gol, biri yüzde 100'lük pozisyon olarak sonuçlandı zaten.

Okan Buruk, muhtemelen, "İlk topu aldık aldık. Alamazsak, cezayı keserler" demiş olmalı. Abdülkerim, Toreira önderliğinde ve hatta sakat İcardi ile sahadaki hiçbir Bayernli'nin topla kaleye yönelmemesine çalıştılar. Sertlik derecesine dikkat ederek, kart riskini gözeterek başardılar bunu.

Bu eforun elbette bir bedeli olacaktı. Zira, bir ara Bayern Münih'le oynadığını unutarak gözünü kararttı Galatasaray! Ancak bedensel sınırlar vardı. Bir yerde iflas edecekti kaslar. Öyle de oldu.

Sabırla, bildik bir sistematikte, her fırsatı kollayarak Coman ve Sane gibi freni patlamış iki bünyeyi neredeyse her atakta kullanarak denedi Bayern. Kane'in, kötü göründüğü gecede zekaya, yeteneğe, Alman disiplinine sarıldılar. Oyun planınataktiğe bağlı kalarak devam ettiler. İstatistikleri dengeledikleri 20-25 dakikalık süre sonuç almalarına yetti. Galatasaray'ın kaçırdıklarından daha zorlarını takım kalitesi ve bireysel yetenek farkıyla attılar. Sonuç odaklı oynamanın karşılığını aldılar.