İsmet Özel, hiç kuşku yok ki iyi bir şairdir...

Çok uzun yıllar önce "sol fikirlerinden" istifa etmiş, siyasal İslamcıların mahallesine taşınmıştı... Geçmişte de o güzelim şiirleri yazan akıl ve benliğinden kopup, "yok artık" dedirtecek saçmalıklara imza atmıştı ancak İstiklal Marşı Derneği Fahri Başkanı sıfatıyla geçen gün öne sürdüğü iddia saçmalığın çok ötesinde, katmerli bir yalan ve vicdansızlık örneğiydi, ne yazık ki... Bakın, Sakarya Savaşı ve Mustafa Kemal hakkında ne söylüyordu şair:

- Atatürk, Sakarya Savaşı'nı kazanma ihtimalini görmüyordu, bu sebeple yaralı olmamasına rağmen kolunu sardırıp savaşı terk etti...

Hazin hatta utanç verici değil mi... Neye istinaden söylüyordu bu iddiayı, elinde bir kanıt var mıydı Hayır! Her şeye karşın entelektüel birikimi olduğunu sandığım şair, apaçık "çamur sıvama" görevi üstlenmişti! Çizmeyi iyice aşıp Büyük Devrimci'nin nasıl kaçtığı yalanını da şöyle tasvir ediyordu:

- Mustafa Kemal karargaha kadar geldi fakat kolu sarılı olarak, 'Ben attan düştüm bana bir şey sormayın' dedi. Yani savaşı Türklerin kazanma ihtimali sıfır olduğu için Mustafa Kemal şöyle düşündü: 'Türkler kaybedeceği için bu benim başarsızlığım sayılacak ve siyasi kariyerim yaralanacak. Onun için ben bu sorumluluktan uzakta durayım' diye böyle bir oyun oynadı...

Atatürkçü Düşünce Derneği, bu izan yoksunu açıklama nedeniyle şair hakkında suç duyurusunda bulundu; bence değmez! Yalan ve vicdansızlığını yüzüne çarpıp, gerçekleri anlatmak yeterli... O halde Melhame-i Kübra gerçeğini bir de benden dinleyin;

- Belgeleriyle tabii!

"Hattı müdafaa yoktur sathı müdafaa vardır..."

Melhame-i Kübra, dünya tarihinin en uzun süren, Sakarya Meydan Muharebesi'ne Büyük DevrimciMustafa Kemaltarafından verilen isimdi...

- Büyük ve Kanlı Savaş anlamına geliyordu!

Gerçekten de, 23 Ağustos'ta başlayıp 13 Eylül'e kadar 22 gün 22 gece boğaz boğaza, süngü süngüye süren, dünya harp tarihinin en kanlı ve halen askeri okullarda taktik ve strateji dehası olarak anlatılan en büyük savaşlarından biriydi Sakarya Meydan Muharebesi... Bir başka adı daha vardı bu kanlı savaşın:

- Subay Muharebesi!

Niçin bu adla da anıldı peki Çünkü, tarihte görülmemiş bir şekilde pek çok subay kaybı olduğu için! Türk Ordusu'nda 277 subay şehit olmuş, Yunan ordusunda ise 208 subay yaşamını yitirmişti...

- Sakarya Melhame-i Kübrası'nda Türkiye Büyük Millet Meclisi Ordusu 5 bin 436 şehit verdi, toplam yaralı sayısı ise 17 bin 500 civarındaydı... Yunan ordusu ise 3 bin 750 er yaşamını kaybetmişti...

Böylesine büyük bir savaşın bir de büyük, müthiş bir sloganı olmalıydı tabii ki, o slogan da Mustafa Kemal Paşa'nın tarihe geçen emriyle vücut buldu:

- Hattı müdafaa yoktur, sathı müdafaa vardır. O satıh bütün vatandır!

İşte bu emirle birlikte, 1683 yılında Viyana ile başlayan ve tam 238 yıl süren toprak kaybı ve çekilme trajedisi Sakarya'da durduruluyor, Türk'ün makus talihi o güne kadar bilinmeyen, uygulanmayan yeni bir savunma stratejisi ile tersine dönüyordu!

Mustafa Kemal'in "hattı müdafaa yoktur, sathı müdafaa vardır, o satıh bütünvatandır" sözlerinin devamı ise şöyleydi:

- Yurdun her karış toprağı vatan evlatlarının kanıyla ıslanmadıkça düşmana bırakılamaz! Bir dehanın verdiği bu emir, yüzyıllar süren Türk'ün kovulma sürecini durdurmuş ve tarihe eşsiz bir komutan kazandırmıştı...

Okkalı bir son tokata yalnızca bir adım kalmıştı!

Yunan ordusu "ricat edip" yani bozguna uğratılıp Eskişehir Afyon hattına çekildiğinde tam bir yıllık bir bekleme başlayacak, bu bekleyiş Türk Ordusu'nun var gücüyle büyük taarruza hazırlandığı süreç olacaktı...

Mustafa Kemal Paşa, 19 Eylül 1921'de TBMM'de yaptığı konuşmada şöyle diyordu:

- Bütün cihan bilmesi lazımdır ki, Türk halkı, Türkiye Büyük Millet Meclisi ve onun hükümeti uşak muamelesine tahammül edemez!

Sonraki sözleri ise, büyük bir zafer kazanmış bir komutanın değil, barış isteyen, barışa büyük değer veren bir devlet adamının sözleriydi:

- İtilaf devletleri dahi varlığımızı ve milli bağımsızlığımızı tanıdıkları takdirde onlarla da aramızda hiçbir ihtilaf sebebi kalmayacaktır. Derhal barış sağlanabilir...