Hani onlar bizim kahramanlarımızdı

Covid salgını esnasında, Sağlık Bakanı ne zaman televizyona çıksa, ne zaman sosyal medyada paylaşım yapsa onları yere göğe koyamıyor, minnettarlığını ifade etmekten geri durmuyordu...

AKP'li Cumhurbaşkanı, yaptığı açıklamalarda onları övüyor, dünya standartlarının üzerindeki özverili çalışmaları nedeniyle onlara teşekkürler yağdırıyordu...

İktidar partisi ileri gelenleri, açıklamalarında onlara "sağ olun, var olun" temalı övgüler düzüp, teşekkür etmeyi ihmal etmiyordu...

Hadi bunlardan vazgeçtim; bu iktidar, art arda, her biri yerine en az 10 tane tam donanımlı hastane kurulabilecek devasa "Şehir Hastaneleri" inşa ettirdi, açılışlarını yaptı, sağlık turizminden, bu alanda ne kadar da ileri olduğumuzdan söz etti... Bu hastaneler için "hasta garantisi" bile verdi!

Aradan yıllar geçti, ancak, "onlar" yani sağlık çalışanlarının halini soran, hakları için tek kelime eden olmadı!

- Sağlık çalışanları, yaşadıklarından çok mutsuz, gelecekten ise umutsuz, geçim derdi içinde eza çekiyor!

İktidarın, böbürlenerek açtığı hastanelerde çalışacak olan, hastaya güven verecek, hastanelerin ismini parlatacak olan yine onlar... Ancak, hangisine dokunsanız "bin ahh" işitiyor, bugüne ve geleceğe dair büyük endişelerini dinliyorsunuz...

- Kahramanlarımız, kan ağlıyor eyy millet!

Siz, doktor, hemşire, ebe, hizmetli, sağlık teknikeri ya da memur, sağlık çalışanlarının yüzde 71'inin şiddete maruz kaldığını biliyor muydunuz

Sadece sözlü ve fiziki şiddetin karşılığı olan oran bu; işyerinde mobing, ayrımcılık, keyfiyete göre yönetim ayrı başlık altında yanıt buluyor, ne yazık ki...

Bağımsız Sağlık-Sen'in, yakın geçmişte sağlık çalışanlarının sorunlarına ilişkin Türkiye genelinde yaptığı araştırmanın sonuçlarından yalnızca bir bölümü bu...

İnternet ortamında yapılan ankette "Görevinizi yerine getirirken duyduğunuz en büyük endişe nedir" sorusuna katılımcıların yüzde 35'inin verdiği yanıt ne biliyor musunuz

- Ekonomik olarak geçinememek!

Evet, onlar, "çocuklarına gelecek sunamamaktan" endişe duyuyorlar! Salgın döneminde dahi "bulaşıcı hastalık kapmak" seçeneğini işaretleyen katılımcı oranı yalnızca yüzde 6 olmuştu!

Buna karşılık "baskı, sürgün ve soruşturmaya maruz kalmak" ve "amirlerle sorun yaşamak" seçenekleri yüzde 20 oranında katılımcı tarafından işaretlendi!

- Şu trajediye bakar mısınız..

Gecelerini gündüzlerine katarak insanları sağlığına kavuşturmak için çırpınan bu emekçilere "Her yıl ya da son 3 yılda tatil yapabildiniz mi" sorusu da içimi sızlatmıştı; katılımcıların, yüzde 61'i bu soruya "hayır", yalnızca yüzde 22'si "evet" yanıtını vermişti. Hiç tatile gitmeyenlerin oranı ise yüzde 17'ydi!

"Mali birikim yapabiliyor musunuz" sorusuna verilen yanıt da iç acıtıcıydı; yüzde 82 "hayır", yüzde 18 oranında "kısmen", hiçbir katılımcı "evet" seçeneğini seçmemişti.

Şimdi soruyorum: her fırsatta "şak şak" alkışlanan, "minnettarız" diye övgülere boğulan bu insanların ücretlerinin adil olarak düzenlenmesi çok mu zordu Tabii ki hayır! Peki sonuç