Dünkü yazımda arabuluculuk süreci hakkında kısa bir açıklama yapmıştım. Konu geniş bir kesimi ilgilendirdiği için 1 Eylül'de yürürlüğe giren kiracılık, kat mülkiyeti, komşuluk gibi nedenlerle 10 gün içinde arabuluculuk başvurusunun 8 bin 664 olduğu açıklandı. Bunun 7 bin 651'i kira ilişkisi. Bu rakam azımsanacak bir rakam değil. Vatandaşın daha ilk tecrübesi olduğu düşünülürse sonraki günlerde bu rakamın misli ile artacağı kesin. Ancak kiracı-kiralayan ilişkisinin ne safhada olduğunu, sorunların zirveye vardığını zaten biliyoruz. Benim önemsediğim ise anlaşma ile bitenlerin sayısı, başvuru sayısı değil. Zira 2 bin TL kira ödeyen birinden 20 bin TL kira istiyorsanız, bu uzlaşma nasıl olacak Kat mülkiyeti ihtilafında biri dairesini proje dışı genişletmiş ise arabulucu karşısında "Peki yarın yıkarım" mı diyecek

Bu görüşlerimin açıklanması arabuluculuk karşısında uzlaşmamayı körüklemek değil. Bu meselelerin halledilmesi için daha etkili önlem alınmasını ifade etmek. Yani arabuluculuk problemin çözümü için yeterli değil. Hatta bazı işlerde mesela çok ortaklı ortaklıklarda 60-70 kişinin nasıl davet edileceği, bu kadar kalabalığın nerede toplanacağı, tek tek görüş bildirildiğinde bir orta yolun uzlaşma noktasının nasıl bulunacağı hususu yanıtsız. Mesele problemleri halletmek ama yeni bir masraf kapısı, yeni bir uğraşı ile değil, yaşam tarzının, arz ve talep dengesinin sağlanması sureti ile halli, tarafların da husumetle değil iyi niyetle birbirine yaklaşması ile. Şimdi ben anlaşmayla sonuçlanan başvuru sayısını bekliyorum, temennim bu sayının çok çok artmasıdır.