CHP'de iki güçlü isim, Mansur Yavaş ve Ekrem İmamoğlu'nun hangisinin aday olacağı meselesi ciddi bir sorundur. Çünkü her ikisi de kamuoyu desteğine ve Tayyip Erdoğan'dan daha büyük oy potansiyeline sahipler.

Partide güçlü isim, Ekrem İmamoğlu'dur. Sebebi belli, İmamoğlu öteden beri CHP'lidir. CHP gövdesiyle daha bir iç içedir. Mansur Yavaş'ın, parti üyelerinin yapacağı ön seçime katılmamasının mantığı da budur ve haklıdır. Bu ön seçim, daha başta sonucu belli bir seçimdir.

En erken 2027 sonbaharında yapılacak bir seçim için CHP'nin erken aday belirlemesinin yanlış olduğunu yazmıştım. Endişem, adaylık sorunun erken patlak vermesi ihtimaliydi. Fakat Mansur Yavaş rasyonel ve olgun davrandı, sorunun patlak vermesini önledi. Şu sözleri medyaya yansıdı:

"Ben de partide herhangi bir karışıklık veya huzursuzluk yaşanmasına izin vermeyeceğim. Birlik ve bütünlük duygusunun bozulmasına ne göz yumarım ne de buna katkıda bulunurum." (12 Şubat)

ERDOĞAN HAZIRLANIYOR

Yavaş'ın ön seçime katılmaması, Cumhurbaşkanlığı seçimlerinden adaylıktan vazgeçtiği anlamına gelmiyor. "Aday belirlemede tek başına önseçimin kriter olarak alınmaması gerektiğini" söylemesi, "kamuoyu araştırmaları"nın önemini vurgulaması bunu gösteriyor.

Yavaş bu davranışıyla partide bir ayrışma ve kamuoyunda "birbirine düştüler" görüntüsü oluşmasına meydan vermedi. Şüphesiz Beştepe'nin beklentisi budur.

Anayasa'ya göre Erdoğan üçüncü defa aday olamayacak. Kendisi de son seçimde "son defa" demişti. Ama şimdi "2028 seçimlerini yüzde 50'nin çok çok üzerinde bir oyla kazanacağız'' diyor. Görülüyor ki çok kararlı Seçimleri, muhtemelen DEM desteğiyle birkaç ay öne alarak yeniden aday olma konusunda programını yapmış Muhalefeti güçsüzleştirmek için nasıl "silkelediği" ve savcıların da buna nasıl eşlik ettiği ortada

İmamoğlu hakkında açılan davalar tamamen siyasidir.

Kamuoyu araştırmalarında her ikisi de önde gözüküyor ama önümüzdeki iki buçuk yılda konjonktürün nasıl cereyan edeceği belli değildir. Erdoğan daha önce olduğu gibi kamu kaynaklarını seferber edecektir. Mevcut "silkeleme" politikasına ilaveten, Devlet Denetleme Kurulu Kanunu'nu değiştirerek aldığı yeni yetkileri de aynı amaçla kullanması sürpriz olmayacaktır.

MUHALEFETİN SORUNU

Muhalefetin zaafları var, her şeyden önce çok parçalanmıştır. Bu kadar parti çokluğu demokrasinin değil, "yelpaze parçalanması"nın dışa vurumudur

Medyanın büyük ölçüde "iktidara yakın" olması yıllar öncesinde sağlanmıştır

Muhalefetin kamuoyuna "bunlar daha iyi idare ederler" güvenini veremediği de bir gerçektir. İktidarın Türkiye'yi nasıl sıkıntıya soktuğunu gören büyük kitleler, muhalefetin çözeceği konusunda emin değildir. Bu yüzden kararsızlar yüzde 30'a doğru tırmanıyor.

CHP'nin iç sorunlarıyla gündem olması da iktidarın beklentisidir.