Merve Hanım: "Risale-i Nur'da geçen: "Sen bazı vecihlerden fenaya gittiğin zaman Halık-ı Rahman-ı Rahim'in ilminde, meşhudunda, malumunda baki kalmaklığın senin bekan için kâfidir.1"cümlesini açar mısınız"

Ölmeden Öldüren Şey!

ünya hemen her bakımından insanı yiyip söndürmeye hazır bir potansiyele sahiptir.

Üzerindeki fena damgası insanı durmadan hırpalamaktadır.

İnsan acizdir, yalnızdır, kimsesizdir. Bu fena canavarına karşı çaresizdir.

Oysa "Allah'a İman" gibi bir güç, kuvvet ve kudret kaynağı insanın yanı başında hazır durmaktadır.

İnsan el verdiğinde elinden tutacak, gönül verdiğinde gönlünü sonsuz şekilde kavrayacak bu iman aydınlığı kendisine şah damarından daha yakındır.

İnsan tek bir yönelişle, tek bir niyetle, tek bir halis bir teveccühle, katıksız bir samimiyetle bu devâsâ nura kavuşabilir ve artık fena canavarının can yakıcı darbesine maruz kalmaktan kurtulabilir.

Aksi takdirde, yarının yokluk, ölüm ve ayrılık taşlarıyla örülü yolları, insanı her gün yıkmakta, her gün soldurmakta, her gün bitirmekte, her gün ölmeden öldürmektedir.

Varlıktan kopma düşüncesi dayanılmaz bir keder halinde insanoğlunun her gün gözünü karartmakta, her gün yüreğini yakmaktadır.

Ölümle Nereye Gidiyoruz

Oysa insan imanda ne yüksek varlık olduğunu, Allah'a yönelişte ne sonsuz hayat müjdesi gizlendiğini, Allah'ın rızasında ne erişilmez saadet bulunduğunu bir bilse, bir bilse, bir bilse...

Hiç imana karşı öyle kayıtsız kalabilir mi

Hiç Allah'a karşı böyle duyarsız davranabilir mi

Hiç Allah'ın emirlerine karşı böyle umursamaz olabilir mi

Hiç Allah'ın rahmetine karşı böyle ilgisiz bulunabilir mi

Öyle ki ölümle insan fenaya, yok olmaya, mahvolmaya, çürümeye, erimeye, bozulmaya, dağılmaya, yani ölüme gitmiyor.

Ölüm hiçbir şekilde dağılmak ve bozulmak değildir.

Ölüm insanı sadece dünyadan koparıyor; hayattan değil, gençlikten değil, saadetten değil, rahmetten değil!

İnsan için dünyadan ayrılmak neden yok olmak olsun

Hayat Devam Ediyor!

Unutmamalıdır ki insan cisim itibariyle her sene değişmekte, her sene başkalaşmakta, her sene vücudunun yapı taşı olan hücrelerini bir yandan atarken, diğer yandan tazelemektedir.

Bu bir yok oluş süreci değil, bir yenilenmek ve tazelenmek sürecidir.