Hitit Üniversitesi İlahiyat Fakültesi'nde İslâm Tarihi ve Sanatları Öğretim Üyesi ve Dekanı Prof. Dr. Mehmet Azimli'nin "Siyeri Farklı Okumak" adlı tahrif, fitne ve iftiralarla dolu kitabını incelemeye devam ediyoruz. Mezkûr şahıs, kitabın 130'uncu sayfasında "İntihar olayı" başlığıyla Peygamber Efendimizin (S.A.V.) intihara teşebbüs ettiği iftirasını İbn İshak, İbn Sad ve Belazuri gibi siyer erbabının kitaplarını delil göstererek yapmaktadır. Ancak müelliflerin kitaplarına baktığımız zaman bu iddianın yalan ve iftiradan ibaret olduğunu görüyoruz. Azimli, "İntihar olayı" başlığı altında Peygamber Efendimize (S.A.V.) iftira bağlamında şöyle demektedir: "İlk vahiy geldikten sonra bir ara, vahyin kesilmesi üzerine Hz. Peygamber'in dağlardan kendini atarak intihar etmeyi düşündüğünden bahsedilmektedir. Hz. Peygamber kendisi ile şeytan veya cinlerin oynaştığından şüphelenmiş ve bu tür düşünceler içerisine dalmıştır. Ancak her teşebbüsünde, Cebrail'in ona bir insan suretinde görünmesi üzerine bu eylemden vazgeçmiştir" (a.g.e., s. 130). pushfn('ads'); Azimli bu iftirasına kaynak olarak Belazuri'yi, İbn Sad'ı ve İbn İshak'ı vermektedir. Her üç kitabın Arapça nüshasına (ve var olan tercümelerine) baktığımız zaman böyle bir ifadenin olmadığını görmekteyiz. Mesela, Belazuri "Ensabu'l-Eşraf"ta konu hakkında şunları söylemektedir: "Vahiy kesilince Resulullah şiddetli bir hüzne kapıldı. Hatta bu yüzden defalarca dağların başına çıktı. Dağların zirvesine her çıktığında Cibril ona gözüküp, 'Şüphesiz ki sen bir peygambersin' diyordu. Böylece korkusu gidip sakinleşiyordu." Belazuri'de geçen bu ifadede Rasulullah Aleyhisselam'ın intihara kalkıştığına dair en ufak bir ifade yoktur. Velev ki olsa bile, ilim namusu olan bir adam, bu ifadeden intihar teşebbüsü yorumunu çıkartır mı Rasulullah Aleyhisselam'a ilk vahiy nerede geldi Hira dağında, bundan daha doğal ne olabilir Eğer Azimli, iyi niyetli olmuş olsaydı dağa çıkmasını intihara hamletmez, vahyin ilk geldiği yerde vahyi arama gerçeğini görürdü. Allah (C.C.) korkusu olan bir adam, kaynaklara yaptığı atıftaki yalanı bir tarafa, âlemlere rahmet Muhammed Aleyhisselam'a "intihara teşebbüs etti" diyebilir mi Gerçek bir Müslüman böyle bir hadsizliğe kalkışabilir mi Vallahi, bunu ancak İslâm'la arasına mesafe koyan müsteşriklerden başka kimse yapmaz. pushfn('ads'); Azimli, iftiranın dipnotunda İbn İshak'ın ağzından Peygamber Aleyhisselam'ın "Kureyş'ten çekindiği için intihar etmeyi düşündüğünü" iddia etmektedir. İbn İshak'ın bahse konu kitabına baktığımız zaman şöyle denildiğini görmekteyiz: "Peygamberden (S.A.V.) vahiy bir müddet kesildi. Bu durum, ona güç geldi. Üzüldü. Kendi kendine: 'Rabbimin beni terk etmesinden korkarım' dedi. Ardından Cibril 'Vedduha' suresini getirdi. Kuşluk vaktiyle, ona (Hz. Peygamber'e ikram eden Allah'a) yemin olunuyordu ve: Rabbin seni terk etmedi, sana darılmadı da buyruluyordu." Görüldüğü gibi İbn İshak'ta Azimli'nin iddia ettiği gibi bir ifade olmadığı gibi buna hamledilebilecek bir ifade dahi yoktur. Aslında Azimli, eserinde ortaya koyduğu Peygamberimizi (S.A.V.) sıradanlaştırma operasyonu yapmaktadır. Bunun için de kendi zihninde kurduğu kini İslâm tarihindeki kaynaklardan yalan yanlış destekleyerek kanıtlamaya çabalamaktadır. Azimli, önce zihninde kurguladığı sapkın fikirlerine sağlam İslâm eserlerinden kaynak uydurmakta, ardından kendi fikrini söylemektedir. Azimli'nin kitabın tümünde uyguladığı Peygamberimizi (S.A.V.) itibarsızlaştırma, sıradanlaştırma gayreti, "İntihar olayı" başlığıyla ortaya attığı fitnede de ustaca işlenmektedir. İbn Sad, İbn İshak ve Belazuri gibi kaynaklarda olmayan bilgileri varmış gibi referans göstererek okuyucunun güvenini sağladıktan sonra kendi fikirlerini şöyle kusmaktadır: "Esasen Hz. Peygamber'in insani bir tepkiyle bu tür teşebbüslere girmesinden daha doğal bir şey olamaz kanaatindeyiz. Onun aşkın bir varlıkla görüşmeye başlaması çok zor ve çok sıkıntılı bir sürecin başlamasıdır ki, ileriki dönemlerde bile o vahiy geldiği zaman çok sıkıntı içinde vahyi alabilmiştir. Bu sebeple onun ilk vahiy günlerinde bu sıkıntı içinde, 'Keşke ölseydim de bu kadar sıkıntıları yaşamasaydım!' gibi geçici bir temenni içinde olabilir. Kur'an bize gayet insani bir tepkiyle Hz. Meryem'in ölmeyi temenni ettiğini aktarır. Hz. Musa'nın da ilk vahiy sırasındaki korkularını anlatmaktadır." pushfn('ads'); Azimli, "Esasen Hz. Peygamber'in insani bir tepkiyle bu tür teşebbüslere girmesinden daha doğal bir şey olamaz kanaatindeyiz" diyerek olmamış bir olayın insani bir hâl olduğuna okuyucuyu inandırmaya çalışmaktadır. İntihar etmek normal bir teşebbüs değildir. Bir şeyin normal insani bir hâl olabilmesi için en azından çoğunluk tarafından yapılan