Peygamber Efendimizi (S.A.V.) övmek ve niteliklerini topluma aktarmak amacıyla yazılan; yüzyıllardır süregelen şiir türüne "naat" diyoruz. Aslında Peygamberimizin (S.A.V.) övgüye ihtiyacı yoktur. Hiç kimse O'nu (S.A.V.), Allah-u Teâlâ kadar övemez. Kur'an-ı Kerim'de Yüce Rabbimizin, "Resulüm de ki: Eğer Allah'ı seviyorsanız bana uyun ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın..." buyurması; Allah'ın (C.C.) bizi sevmesi için Peygamberi sevmemiz gerektiği gerçeğini ortaya koyar ve, "Muhakkak ki Allah ve melekleri Peygambere salât ederler. Ey iman edenler! Siz de O'na teslimiyetle salât ve selâm getirin" ayetiyle Peygamberimize teslimiyeti ve sevgiyi emreder. Bunun için şairlerimiz, Peygamber Efendimize (S.A.V.) yönelik beşer övgülerinin Kur'an-ı Kerim'in yanında yetersiz kalacağını kabul etmişlerdir. Şeyhülislam Yahya bu gerçeği şöyle anlatmaktadır: "Hazret-i Hak olunca meddâhun Nice medh eyleye seni Yahya." Kemal Paşazade ise: Sen vahy-i asuman ile itdügini ayan Ben kim olam ki şiir ile şerh ü beyan kılam" demektedir. pushfn('ads'); Peygamberimizin (S.A.V.) sevgisiyle yazılan naatlar, Osmanlı Divan Edebiyatı'nda önemli bir yer tutar. Sadece Divan Edebiyatı'nda değil, bizzat şair sultanların şiirlerinde de bu sevginin tezahürlerini görmek mümkündür. Asırlarca cihana "İla-yı Kelimetullah"ı götürmek gayesiyle yetişen padişahların, bu kutsal ve meşakkatli görevi ifa ederken, yılmadan usanmadan yollarına devamlarında Allah ve Peygamberinin sevgisinin doruk noktaya ulaşması motivasyonlarını artırmıştır. Osmanlı sultanlarının hemen hepsinde bu sevginin izlerini görmek mümkün. Osman Gazi'den başlayarak bütün sultanların Peygamber Efendimize (S.A.V.) duydukları muhabbet bazı padişahların şiirlerine de yansımıştır. Osmanlı'nın kurucusu Osman Gazi'den başlayan bu muhabbet, Peygamberimizin müjdesine nail olmak için İstanbul'u kuşatan Fatih Sultan Mehmet'e, Osmanlının ilk halifesi "Hâkim-ül Harameyn" yerine "Hâdim-ül Haremeyn" ünvanını kullanan Yavuz Sultan Selim'e, gördüğü rüya üzerine Peygamberimize şiir yazan Kanuni'ye, Peygamber Efendimizin ayak izinin resmini ömrü boyunca başında taşıyan I. Ahmet'e, Vahhabilerin fitnesini bertaraf ederek kutsal topraklarda huzuru getiren II.