En son kanaatimi en başa yazdım: Küllerinden yeniden doğan Rusya. Rusya, içindeki tüm grupları, klikleri, klanları, katmanları ile birbirleriyle mücadele eden yapıya sahiptir. Yukarılara yerleşmiş elitlerle kendi içinde genel duruma yön veren tarafı var; hâlâ da öyle. Kemikleşmiş yapısıyla uykuda sanıldığında birden meydana çıkan sessiz, derin katmanları olan ciddiye alınacak güç.

Sovyetler sonrası zayıfladı, içerideki Batı'ya entegre hücreleri aktifleşti. Zenginleşen yapısıyla daha fazla Batı hayranı kitleler görünür hale geldi. Savaş her zaman Rusya için bir uyanış mekanizması olmuştur.

Tarihten alıntı yaparak devam edersek, tıpkı Çar Nikola döneminde olduğu gibi, Avrupa'yı kendi içine almış bir Rusya ancak içeriden devrimle durdurulabildi. Yani, Rusya'yı durdurmak için İngiltere'nin çalışmaları hep var olmuştur. Avrupa ile Rusya'yı karşı karşıya getirmek, birbirinden ayırmak stratejileri yeni değildir.

Ve bu savaş durumu, her ne kadar Rusya'yı ekonomik olarak sarsmış olsa da, milli kimlik kodlarını daha da aktif hale getirmiştir. Şimdiki savaşı artık sadece Ukrayna'da gerçekleşen operasyon olarak görmüyor, tam tersi geniş savaş retoriğini devreye sokarak kendi milleti ile devleti arasında ittifakı görünür boyutta pekiştirmek istiyor Rusya.

Moskova'daki terör saldırısına halktaki tepki şöyledir: "Savaş halindeyiz, savaşta mermi sayılmaz." Bir günlük milli yas günü sonrası kaldığı yerden devam eden Rusya toplumu biraz da şaşırtıcıdır.

Şimdi Rusya içinde Batı ağzı ile konuşanlara toplumsal bir nefret olduğunu da görüyoruz. Yani devlet aparatı devreye sokulmuyor, halk kendi içinde aykırı seslere karşı koymaktadır. Çünkü vatan savaşında Rusya aleyhinde olunduğunda, ana vatanına karşı eylemler çoğaldığında, bu durumda anasını kurtarmak zorunda kaldığına inanıyor.