Şüphesiz günümüz dünyasında, ABD merkezli küresel sistemin elinde çeşitlenebileceği, dünyayı kapsayan onlarca kozu vardır.

Bizi yakinen ilgilendiren iki konu üzerinden gelişmelere bakmakta yarar vardır.

Ukrayna üzerine 2 yıldır durmadan üretilen senaryo ve algı bir tarafa, gerçeğe odaklanarak süreci doğru analiz etmek zorundayız.

Ukrayna'ya sözde yardımlar yapan Batı'nın karşılığında çöktürülen bu güzel ülkeden beklentileri nedir

Mesele sadece gerçekten Rusya'dan korunmak mı

Ukrayna savaştan önceki haliyle şimdiki halini karşı karşıya getirdiğimizde, uçuruma sürüklenmiş Ukrayna portresini görmeyen kalmadı sanırım!

Alman Siyaset Bilimci Christian Reymann gerçeği şöyle izah ediyor:

"Herkes bize ısrarla diyor ki, bizler Ukrayna'ya karşılıksız yardım ediyoruz ama anlamamız gereken şudur ki; istenilen savunma desteği, silah ve finans desteği bu kredilerdir."

Ukrayna gibi dağılmış, geri ödeme kabiliyeti artık olmayan, ahalisinin yarısı ülkesini terk etmiş bir ülke, uluslararası kredi alıcısı olamaz. Bu zor durumu, kendi çıkarları için IMF kullandı.

Peki nasıl

IMF ilan etti. Yeni parasal destek, Ukrayna kendi topraklarının yabancılar tarafından alım yasağını kaldırdığı zaman mümkün olacaktır! Bu savaşın başından, "Çernezyom" denilen yeryüzünün en verimli toprakları uğruna av süreci başlamıştır. Çünkü Ukrayna toprakları dünyanın en verimli topraklarıdır. Bu rezilliktir!" Ukrayna üzerinden savaş motivasyonu üretildiğinde, Putin ısrarla bunun Batı tarafından icat edilen süreç olduğunu beyan ederken, kimse dinlemek istemedi!

Oysa süreç her geçen gün Putin'i haklı çıkarmaktadır!

Şimdi devrede yeni koz vardır; Ermenistan!

ABD merkezli Batı adına Fransa devrede. Paşinyan, tıpkı Zelenskiy gibi aynı hatalı yolu denemeye itekleniyor. Karabağ husumeti sonrası tüm başarısızlığın anahtarı olarak Rusya'yı tanımlayan Paşinyan, Rusya ile ilişkileri bozma motivasyonuna yönelmektedir. Bazen geri adım atıyor, bazen kendini kaybediyor ve bir bakıyoruz Münih'te başka şeyler söylüyor. Moskova'ya geldiğinde ise başka moda giriyor.

Bu durum Güney Kafkasya'da istikrarsızlık arzu eden Fransa siyasetinin yansımasıdır.

Bir taraftan Türkiye ile diğer taraftan ise Rusya ile yarış haline giren Macron, yeni durum üretme peşindedir. Nedeni açıktır Afrika'da rezil olan ve meydandan atılan Fransa, Ermenistan üzerinden Güney Kafkasya hamlesine müdahil olmak ister.