4 Mart Pazartesi tarihli yazımda, Amerikan emperyalizminin Müslüman dünyasına meydan okumasına karşı, Müslüman coğrafyalarından özellikle 3 ülkenin, Mısır, Türkiye ve İran'ın, aralarındaki tâlî ikinci derecede olan meselelerini bir kenara bırakıp; her bedeli ödemeye hazır olmak kararlılığı içinde bir araya gelmelerinin mutlaka şart olduğunu; o zaman bu 'Büyük Şeytan'ın Vietnam ve Afganistan'dan kaçmak zorunda kaldığı gibi, başta Filistin olmak üzere, bütün Müslüman coğrafyalarından da kaçmak zorunda kalabileceği ihtimal ve imkânından söz etmiştim. Öyle bir durumda, ABD'nin Doğu Akdeniz'deki 52'nci şubesi durumunda olan 'Siyonist İsrail rejiminin âkıbeti n'olur' demeye gerek bile yok. '

Bazı okuyucular, bunun bir hayal olduğunu söylüyorlar. Elbette zor, ama olmaz değil.

O yazımda asıl maksad, dünya çapında tamamı 25 milyonu geçmeyen küçük bir toplum olan Yahudiler adına, Siyonist haydutlar çetesi İsrail'in, karşı konulamaz ve mağlûb edilemez bir heyûla güç gibi algılanmaması için, Filistin Müslüman coğrafyasında 100 yılı bulan bir zaman dilimi boyunca kan dökmesinin arkasında, Amerikan emperyalizmi başta olmak üzere bütün şeytanî güçlerin bulunduğuna dikkati çekmek idi.

Unutmayalım ki, 'Haydi, Siyonist haydutlar çetesi üzerine yürüsene.' diyenler, bu korkunç barbarlığın arkasındaki, o beynelmilel şeytanî işbirliğini görmeksizin hamâsî söylemler dillendirdiklerini düşünmeliler.

25 sene önce, Bosna'da, sırf Müslüman oldukları için, çocuk, kadın ve savunmasız erkeklerden 250 bine yakın insanın katledilişini hatırlayalım.

O zaman da Türkiye ve İran'dan gönderilmek istenen yardımları taşıyan gemilere, Adriyatik Denizi'nde, hattâ NATO tarafından nasıl el konulduğunu hatırlayanımız var mı

ABD'nin o zamanki Savunma Bakanı Warren Christopher, o korkunç barbarlık sorulduğunda 'Bosna'da, henüz bizim ulusal menfaatlerimiz açısından ilgilenmemizi gerektiren bir durum söz konusu yoktur.' diyordu.

Müdahale ettiklerinde de, ortaya bir 'deli gömleği' giydirircesine, Bosna Müslümanlarına dayatılan Dyton Andlaşması'nın nasıl şeytanca hazırlandığı düşünülmelidir. Emperyalistlerin hele de de Müslüman dünyası karşısında mantığı böyle çalışır.

Kezâ, 110 sene öncelerde 28 Haziran 1914'de patlak veren 1. Dünya Savaşı'ndan uzak durmanın mümkün olup olmadığını düşünmeksizin, Osmanlı Harbiye Nâzırı ve Başkomutan Vekili Enver Paşa da, hâlâ da, 'Devleti savaşa sokup Osmanlı rejiminin yok olmasının baş sorumlusu' olarak gösteriliyor.

Bunun için diyoruz ki, 56-57 ayrı devlete bölünmüş olan Müslüman dünyasının uluslararası-emperyalist oyunlarına karşı o kadar çok olmaları bir güç değil, belki en büyük zaafı olup, her devlet kendisini korumaya alarak, başkasını ileri sürmektedir. Müslümanların Birliği'ni sağlayabilecek bir İslamî birlik sembolü olan Hılâfet kurumu, emperyalist dayatmalarla 3 Mart 1924'de buharlaştırılmış olsa bile, karşılaşılan bu yeni Haçlı Saldırısı'na karşı birlik yolları aranmalı ve zorlanmalıdır. Ama bu gün için, Filistin meselesinde etkili olabilecek özellikle 3 ülkenin Mısır, Türkiye ve İran'ın fiilen birlik olup, Müslüman dünyasına meydan okuyan Amerikan emperyalizmine karşı, yekvücud olmanın yolunu bulmalıdır.