Geçen yazımızda aramızda kimi zaman dini bir lider veya mehdi olarak bazen de âlim kisvesiyle büyüklük hezeyanı içinde olanların dolaşmakta olduğunu, bu kişilerin taraftar toplayarak insanlarımızın zihinlerini karıştırdıklarından söz etmiştik. Yazımızın son cümlesi de; "Dikkat edelim: Bunların en belirgin özellikleri tutarlı olmayışları ve kendini beğenmişlik, gurur kibir içinde bulunmalarıdır" demiştik. Birini ciddiye almak, ona değer verebilmek için anlaşılması istenildiğinde en başta onun gurur ve kibir içinde olup olmadığına bakmak gerekir. Hele bu durumu, yani gururlu oluşu ve kibirliliği aşırıya varmışsa, yani narsistik kişilik dediğimiz bir halde ise ondan muhakkak uzak durmalıdır. Çünkü bu kişiler dünyanın kendisi için yaratıldığını, bütün mahlûkatın bilhassa insanların ona hizmet etmek zorunda olduğunu, çünkü bunu hak ettiklerini düşünür ve buna inanırlar. Zaten böyleleri başkasının fikrine saygı da göstermezler, sadece doğruyu kendilerinin bildiğine iman derecesinde inanmışlardır. Bu kişilerle hiçbir konuda tartışma veya fikir alışverişi bile yapmanız mümkün değildir. Çünkü düşüncelerinde ısrarcıdırlar ve haklı olamayabileceklerini akıllarına bile getirmek istemezler. Meselâ biri kendisinin her yaptığını haklı görüyorsa, eleştiriye en ufak bir tahammülü