Dinimize göre çocuğu fıtratı üzerine yetiştirmelidir. Her çocuğun fıtratında da inanç vardır. Birtakım kişiler çocuğu inanmaktan uzak, adeta Yaratıcının olmadığı zihniyeti ile büyütmeyi savunuyorlar. Onlara sorsanız, dini eğitimi 18 yaşından sonraya atıyor ve "O yaşlarda da gerek yok, isterse araştırır" diyorlar. Bu tutum yanlıştır ve niyetleri bozuktur. Öyleyse inanç eğitiminde dikkat etmemiz gereken hususlar İlk öğrendiği kelimelerden birinin Allah olmasına muhakkak özen göstermeliyiz. Yani çocuğumuz anne ve babadan önce Allah kelimesini söylemeli, "Allah birdir" demeyi öğrenmelidir. Ve muhakkak Rabbimizi sevdirmeliyiz. Nimetlerinin ve rahmetinin sonsuz olduğunu; Allah'ın seven, koruyan, hoş gören, affeden, cezadan çok ödüllendiren olduğunu muhakkak çocuklarımıza anlatmalıyız. Her türlü nimet karşısında Allah'a şükrettiğimizi çocuk görmelidir. Tabii, "Şükret çocuğum" tarzından çok, bir nimet karşısında Allah'a şükrederek çocuğumuza iyi örnek olmalıyız. Çünkü çocuk nasihatlerden ziyade bizim hareketlerimize, davranışlarımıza bakar. Böyle rol model olma daha önemlidir. Mesela yalan söyleyen bir baba, çocuğuna, "Yalan söyleme evladım, bu yanlış" dediği zaman çocuk üzerinde etkili olmaz. Ama baba yalan söylemiyorsa, doğru bir kişiyse, çocuk ondan doğru olmayı, yalan söylememeyi öğrenir. Nasihatten