"Taş taşı da, söz taşıma" derler. Nemimegünahtır, nemimeyidinlemek, daha büyük günahtır. Söylenen söz doğru ise gıybet, yalan ise iftira olur.

Nemîme, insanlar arasında söz taşımak, kovuculuk yapmak demektir. Çoğunlukla bir kimse hakkında hoş olmayan bir şeyi nakletmeye denir. Kötü huylardandır. Dünyada, insanların arasının açılmasına ve fitne çıkmasına, ahirette azaba sebep olur. Nemime yüzünden pek çok sıkıntılar yaşanmaktadır. Nemime, günahtır, nemimeyidinlemek, daha büyük günahtır. Çünkü dinlemek, gıybet yapılmasına izin vermektir.Söz taşıyantövbe etmeli, bir daha nemmamlıktan söz taşımaktan sakınmalıdır!

Hadis-i şerifte buyuruldu ki:

(Allahü teâlâ laf taşıyanın kabrinde bir ateş musallat eder. O ateş onu kıyamete kadar yakar.) Şir'a

Resulullah efendimiz, iki kabre uğradı. (İkisi de azaptadır. Biri, elbisesini idrardan korumazdı, diğeri ise söz taşırdı, kovucu idi)buyurdu. Şir'a

Ka'bül Ahbar radıyallahü anh şöyle anlatır: İsrailoğullarında kıtlık olmuştu. Musa aleyhisselam onlarla beraber birkaç defa yağmur duasına çıktıysa da kabul olunmadı, yağmur yağmadı. Allahü teala kendisine şöyle vahyetti: Aranızda söz taşımaya devam eden birisi var.O aranızda bulunduğu müddetçe duanızı kabul etmem, buyurdu. Bu haberden sonra hepsi tövbe ettiler, tövbeleri kabul oldu ve yağmuryağdı. Şir'a

Muhammed Masum hazretleri,Mektubat'ında şöyle buyurmaktadır:

"Nemime, yani Müslümanlar arasında söz taşımamalıdır. Bu günahı işleyenlere çeşitli azaplar yapılacağı bildirilmiştir. Yalan söylemek ve iftira etmek de haramdır, sakınmak lazımdır. Bu iki fenalık, her dinde de haram idi. Cezaları çok ağırdır. Müslümanların ayıplarını örtmek, gizli günahlarını yaymamak ve kusurlarını affetmek çok sevaptır."

Salih bir zat, kendisine başkasından söz getiren birisine dedi ki:

(Bu gelişin ile üç kötülük işledin. Benim mümin kardeşime buğzetmeme sebep oldun. Kalbimin huzurunu kaçırdın. Sana olan itimadımı kaybettin