Bu sağcılara şans kapısını kim açtı
Londra merkezli The Jewish Chronicle gazetesinin azılı Siyonist yazarlarından Michel Gurfinkiel, Fransa'da geçtiğiniz hafta gerçekleşen genel seçimlerden önemli bir zaferle çıkan Fransız "aşırı solunun" yıldızı Melenchon'u, "Corbyn'in, 12 milyon Müslüman'ın oyuyla oynayabilen hâli" olarak tarif ediyor.
Son derece manidar bir ifade!
Malumunuz, bir önceki İngiliz İşçi Partisi lideri Corbyn, Filistin davasına desteğinden ötürü "antisemitizm" suçlamalarıyla ana akım siyasetten uzaklaştırılmıştı.
Mahut Siyonist'in, Melenchon'un da tıpkı Corbyn gibi siyasetten uzaklaştırılmasını, şayet bu mümkün değilse siyaseten etkisiz hale getirilmesini istediği besbelli.
Bu kafaya göre siyasi meşruiyet için ya baştan beri Siyonizm'in destekçisi olacaksın ya da Le Pen gibi "evrileceksin."
Zira, aynı Michel Gurfinkiel, 7 Ekim'in hemen ertesinde The New York Sun için kaleme aldığı makalesinde, Fransız "aşırı sağını" temsil eden Ulusal Birlik lideri Le Pen'in İsrail konusundaki tutumunun, babasının "eski kafa antisemitizmine" göre çok daha olumlu ve yapıcı olmasından takdirle bahsetmişti.
Ulusal Birlik tabanının, İsrail ve Fransa'nın ortak hasmının "radikal İslam" olduğunun artık farkına vardığını not düşmeyi de unutmamıştı. Biz de şuracığa not düşelim: "Radikal" yaftası yabancılaştırma efektinden ibaret; "hasım" dediği İslam'ın ta kendisidir.
Bu azılı Siyonist daha da ileri gitmiş, İsrail'de bugün olanların ve İsrail'in başvurması gereken milli güvenlik politikalarının, Fransa'nın yakın geleceği için de bir yol haritası niteliğinde olduğunu dile getirmişti.
Dikkat isterim, bu münferit bir düşünce değil, ırkçı Siyonist zihniyetin dışavurumudur.
Peki, soykırımcı İsrail ile "aşırı sağcı" Fransa'nın ortak yol haritası ne olabilir
Mesela, İsrail'in yaptığı gibi Müslümanları doğrudan katletmese de en azından Fransa'dan kovabilir veya onları çeşitli yöntemlerle toplumun dışına itebilirler mi