Üniversiteye yeni başladığımız yıllarda kar ve tipi altında otobüs beklerken soğuktan titremeye başlamıştık. Eşzamanlı önümüzden salına salına geçip giden içlerinde mini eteklilerin de yer aldığı bir grup kız öğrencileri kasteden bir arkadaşımız, "Bunlar üşümüyor mu lan" diye ünledi. Karadenizli bir arkadaş "Onlar yanayiler oğlum, yanayiler" karşılığını verdi. Ben de "Yanan sensin, hıyar!" dedim, "Kendi sapık yangınını kızlara atma!.." Nerden mi icap etti Valla geçen gün eski AKP'li bir hıyarın (özür dilerim ama "elemanı" tarif edecek en hafif sıfat bu) sözde feryadına muttali olunca aklıma geldi. Türkiye yanıyormuş, boğuluyormuş, nefes alamıyormuş!.. Oysa yangın söz konusu hıyarın içinde. Hırsından ve kininden nefes alamıyor, boğuluyor, biliyorum. Şayet istediklerini AK Parti'den alabilseydi, Türkiye cennetten bir köşeydi. Tanıyorum da ondan söylüyorum. Gerçi tanımadıklarım da ondan farklı değil. Alayının ağzında marsık gibi "Geliyor gelmekte olan" lakırdısı. (Bunu da İsmet Özel'in 1972'de yazdığı "Karlı Bir Gece Vakti Bir Dostu Uyandırmak" şiirindeki "Bakın yaklaşıyor yaklaşmakta olan..." mısraından "yürütmüşler.") Hayır yani, "Geliyor gelmekte olan" dedikleri de Akşener, Davutoğlu, Kılıçdaroğlu, Babacan, Karamollaoğlu... Yok yok, "Topu gelsin!" diyecek değilim... Gelsinler. Lakin, mümkünse masayı devirmeden gelsinler. Gelmezlerse de başkasını bilmem ama benim hatırım kalır. İktidar olmaya öyle aşeriyorlar, iktidar olmayı öyle şehvetle düşlüyorlar ki gözleri hiçbir şeyi görmüyor. Hadi kendileri görmüyor, görenlerden de nefret ediyorlar. Bu ülkenin havasını