Elon Musk maddi manevi tüm gücüyle Cumhuriyetçilerin adayı Trump'ın arkasında. Netflix'in kurucu ortağı ve yönetim kurulu başkanı Reed Hastings de Demokratların (kuvvetle muhtemel) adayı Kamala Harris'in arkasında.
Demokratlar ve Cumhuriyetçiler de İsrail'in soykırımcı şefi Netanyahu'nun arkasında.
Sizin anlayacağınız, onca soykırıma ve Uluslararası Adalet Divanı'nın ilgili kararlarına rağmen büyük resimde "anlamlı" değişiklik yok.
Zaten aralarında sadece "tarz ve üslup" farkı var.
Liberal Siyonistler Demokrat Parti'yi, radikal Siyonistler de Cumhuriyetçi Parti'yi destekliyorlar.
Gelgelelim...
Siyonizm bakımından, Demokratlar ile Cumhuriyetçiler arasındaki fark, İsrail'deki liberal Siyonistler ile radikal Siyonistler arasındaki farktan bile az.

Fark dediğim, tarz ve üslup farkı zaten. Mesela, liberal Siyonistler, estetiğe tutkundurlar. Radikal Siyonistler estetik kaygısı gütmezler; çocukları hiçbir estetik veya düzen gözetmeden katlederler.
Liberal Siyonistler, biçimsiz uçmaktansa hiçbir yeri bombalamamayı tercih eden Hitler'in pilotları kadar estetiğe düşkündürler. Tıpkı Bertolt Brecht'in ("İki Mültecinin Konuşmaları"nda anlattığı) düzensiz işkence yapmaktansa, hiç işkence yapmamayı tercih edecek kadar düzen tutkunu olan "işkenceci polisi" gibidirler.
Liberal Siyonistler, Filistinlileri belirli aralıklarla bombalarlardı. Birkaç hafta katliam yapar sonra ara verirler, daha sonra tekrar başlarlardı. Şimdiki gibi 9 ay fasılasız katliam yaparak dünya kamuoyunun tepkisini çekmezlerdi.
aşırı hızlı değil, tedrici bir şekilde (işgalci Yahudileri) yerleştirirlerdi.
Söylemleri de daha "soft" olurdu. O kadar ki, katliamlarını, Norman Finkelstein'ın sıklıkla hatırlattığı gibi "mowing the lawn" ("çimleri biçmek") tesmiye ederlerdi. Çimlere elbette Filistinli çocukların parçalanmış cesetleri dâhildi.
Bir de ilerisini hesap eder, plansız programsız hareket etmezlerdi. Bundan sebep Netanyahu