İngiliz futbolu ile aramızda ironik bir istatistik var. İngiltere Millî Takımı'na tek golümüz bile yok ama Manchester'ları, Liverpool'ları, Aston Villa'ları şamar oğlanına çeviriyoruz. G.Saray, Fener, Beşiktaş, Trabzon Hatta Bursa'nın İngiltere'de Wimbledon'u 4-0 yenmişliği var.

Dün de fırtına gibi girdik maça Ön alan baskısı ile hemen golü bulduk. Fakat Yunus'un golü ne kadar muhteşem ise, genç Lanshear'dan yediğimiz gol de o kadar kötüydü. Buna bir anlık gaflet dedik.

Çünkü Cimbom'un baskılı oyunu gol kokuyordu. Bu Osimhen ilginç bir adam. Bir gol kaçırınca hemen bir golle "özür diliyor." Dün iki golden önce de aynısı oldu. (Osimhen'in gollerinde Mertens servislerini de es geçmeyelim, rica edeceğim.)

Bir maçta kral olabilirdi

İkinci yarıya da fazla mesai ile başlayan Victor Osimhen anormal bir gol sayısına ulaşabilirdi, gollük vuruşları kâh Dragusin'in kafasından kâh kaleci Forster'ın ayağından sekmese

Tecrübesiz Lanshear'ın 7 dakikada iki sarı kart görerek Tottenham'ı 10 kişi bırakmasıyla maç Galatasaray için Avrupa mücadelesi olmaktan çıkıp Adana Demirspor maçına dönmüştü. İkinci golü bu dakikalarda yemesi tirajikomikti.