Bir temmuz ikindisi, memleketim Kars Selim'den trene bindim. Erzurum Ilıca'daki okuluma, diplomamı almaya gidiyordum. Daha doğrusu gece Erzurum'da ağabeyimde kalacak, sabah minibüsle 16 kilometre ötedeki Ilıca'ya geçecektim. Bindiğim trende oturacak yer ararken, bir kompartımanda üç kadının feryat figan ağladığını gördüm.İçeri girdim; iki elimi havaya kaldırdım: - Hanımlar bi' durun. Ne oldu Neden ağlıyorsunuz Üç kadın, üç kuşağın temsilcileri gibiydi; nine, anne ve genç kız...Anne her kelimesinde ağlama sesinin tonunu artırıyordu: - Oğlum... Oğlum Kars'ta istasyonda kaldı... Treni kaçırdı. Biz şimdi ne yapacağız